Sen kendini rutin hayatın içinde sanırsın.
Her gün yürüdüğün yolları,
Döndüğün sokakları,
Bambaşka hislerle geçtiğinde anlarsın
Birşeylerin eskisi gibi olmadığını.
Ya sen yabancısındır artık kendine,
Ya da geri kalan herşey sana...
Hiç aynadaki yüzüne dönüp tekrar baktın mı ? Sorguladın mı izlerini ?
Ben sorguladım.
Her defasında daha çok yabancılaştım kendime.
Bu gözler, dudaklar, izler benim mi?
Bir tarafı kırık gülüş...
12 saatin üstüne çıkan geceler,
Sabahı bekleyişim
Her gün aynı tedirginlikle.
Kalbine sığındım.
Umudun başladığı yere.
Beni de sarar mısın ?
Kendi yaraların gibi...
