࣪ ִֶָ☾.ℛυʅҽɾ σϝ Mყ Hҽαɾƚ𖹭۶ৎ 𓊆 ᵂⁱᵗʰ ᴿʸᵒᵐᵉⁿ ˢᵘᵏᵘⁿᵃ 𓊇「✔ ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉᵈ」

❥ 𝓔𝓹: 𝓢𝓮𝓿𝓮𝓷

[Lütfen, Beğenir misin?]

Korku ve dehşetle olanları izlerken, kalbimin paramparça olduğunu hissediyordum. Zavallı adam... resmen boyundan büyük bir işe kalkışmış veya kalkışmaya zorlanmıştı. Şuan da karşısında olan yarı insan görünümlü lanetler, onu paramparça etmek üzereydi. Ama adam elindeki mızrağına dayanarak zayıf tekniklerle onlarla savaşmaya çalışıyordu ve tabiki başarısız oluyordu. Arada ki güç farkı uçurumdu. Kısacası adamın bu yerden tek parça halinde çıkması imkânsızdı.

Titreyen ellerimle, korkulukları kavradım. Kafamı eğip, acı çeken adamı görmemeyi çalıştım. Ama her ne kadar ona bakmasam da acı dolu çığlıkları kulaklarımı dolduruyordu. Gözlerimi sıkıca kapadım. Şuanda iki seçeneğim vardı.
>Bir: hiçbirşey yapmayacak ve bu adamın acı çekmesine göz yumucaktım.
>İki: ona yardım edecek ve kurtaracaktım.

Ama, varisler ve büyücü klanları dikkatli gözlerle arenayı izliyorlardı. Ve benim bildiğim tekniklerin hepsi saf enerji bazlı tekniklerdi. Eğer onu kurtarmaya çalışırsam, benim de bir varis olduğumu anlarlardı. Ve bu hiç iyiye alamet olmazdı.

Neden? Neden onca insan zayıf birini korumak yerine, tiksinmiş ve aşağılayıcı bakışlarla ona bakıp alay ediyorlardı? Niye bu kadar aşağılık davranıyorlardı?

Kafamı kaldırıp, varislerin olduğu tarafa baktım. Leydi Mizuo hafif endişeli bir tavırla izliyordu kapışmayı. Bay Gojo'da öne eğilmiş ve iki elini birleştirerek, kaşları çatık bir şekilde izliyordu. Bay Nichiara'ysa tamamen duygusuzdu. Sanki iki böceğin birbirini öldürmesini izliyor gibi duruyordu. Nasıl böylesine rahat olduklarına anlam veremiyordum. Tanrılar bize acıyıp, bu zavallı insanları kurtarmak için güçlerinden birazını vermişken, nasıl? Nasıl?! NASIL?!

Hızla korkuluklardam atladım. Bazılarının arkamdan ismimi haykırdığımı duyuyordum. Ama umrumda değildi. Ben bir varistim ve bir varis her daim zayıfı korumalıydı.

=❀=

Düellodan önce:

"Ne demek istiyorsun, Sukuna?"
Yumekui, şaşkın bir şekilde gözlerini kırpıştırarak ona baktı. Düellonun başlamasına birkaç dakika kalmışken, Sukuna'nın soracağı asla aklına gelmediği bir soru duymuştu ondan.

Sukuna alt taraflarda, hizmetkarlara ayrılmış bölümdeki abanoz siyahı saçlarıyla kendini diğer hizmetkarlardan  daha çok ilgi çekmeyi başaran kızı gösterdi.
"Şu kız... onu odalık cariyem olarak istiyorum. Karşılığında ne istersin?"

Yumekui'nin gözü Tsukiko'ya kaydı. Genç kız kendi sarayına geldiğinden beri ona karşı birşeyler hissediyordu. Diğer hizmetkarlardan tamamen farklıydı. Ne zaman biri ona yemek getirse, verir vermez kaçardı. Ama o yemeği verir, gülümser ve ona iyi dileklerde bulunurdu.