Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🧓🪓🥰 Anannen elimde o yüzden yorum ve oy at, lütfen! Sınır; 15 oy ve bol yorum.
"Ailem mi?" Sukuna'nın sorusuna karşı bende soruyla cevap verdim. Yanıma gelir gelmez ailemi sormuştu bana. Annemi ve babamın kim olduğunu. Söylemek istemiyordum ama söylemezsem başıma bela alabilirdim. Sonuçta karşımda koskoca lanetler kralı vardı. Ben ise bir halta yaramayan varis olmaya çalışan bir varistim.
"Eee...?" Sukuna tek kaşını kaldırarak cevabımı bekliyordu. Anlatmalıydım. Başımın daha fazla derde girmesine izin vermezdim sonuçta.
Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapayarak anlatmaya başladım. "Annem var sadece. Oda ben sekiz yaşımdayken vefat etti. Hastalıktan dolayı. O zamandan beri yalnızım."
Cevabımı bitirir bitirmez, bir gözümü açıp nasıl bir ifade takıntığına baktım. Yüzüme bakıyordu. Acaba aradığı cevap bu değil miydi? Ama doğruyu söyledim.
Elini çenesine götürüp bir süre düşündükten sonra bana döndü. "Baban? Neden onun hakkında birşey söylemedin?"
Şaşırarak ona baktım. "Babam mı?" Gergin gergin gülümseyip, elimi sağ sola salladım. "Annem bir fahişeydi. O yüzden babamın belli olduğunu zannetmiyorum. Hem annemde bana ondan hiç bahsetmediğine göre o bile bilmiyordur."
Elini sertçe masaya vurmasıyla oturduğum yerden sıçradım. Yüreğim ağzıma geliyordu ya!
Sukuna bir süre daha gözlerini yüzümden ayırmadı. "İmkansız. Oysaki, Yumekui..." Elini tekrar çenesine götürüp, yere baktı.
Sukuna bunda bir iş olduğunu sezmişti. Yumekui bir varisin ancak evlilik içi ilişkiden doğduğunu söylemişti. Ama şimdi niye böyle olmuştu ki. Tsukiko hiç yalan söylüyormuş gibi de durmuyordu. Burada ne oluyordu?
Aniden kapının açılmasıyla Sukuna'nın söyleyeceği söz daha başlamadan kesilmişti. "Sukuna-sama!" İçeriye giren kişi kollarını hızla Sukuna'nın boynuna doladı. Sakura'ydı. Kuyrukları heyecanla sallanıyordu.
"Sizi çok özledim!" Vücudunu daha çok onun vücuduna bastırdı. Bu hareketiyle gözüken göğüsleri onun göğüsünde yayıldı. Ve tam onun kucağına oturdu. Bu ani yakınlıkları yüzümün kızarmasına ve aynı anda bakışlarımı kaçırmamı sağladı.
"Sukuna-sama, eminim dün gece o kız sizi hiç memnun edememiştir. İzin verin sizi-" bakışları bana dönünce şaşkınlıkla kaşları kalktı. Bende bakışlarımı indirip ellerime baktım.
"Nasıl olur? Bu kız hala..."
"Kucağımda in, Sakura." Sakura Sukuna'nın gür sesini duyunca yavaşça geri çekildi ve yere oturdu.
