Game On

Chapter 3: Intruders

***

Huminga ako ng malalim at pilit na pinipigilan ito hangga't kaya ko, ng makarinig ako ng mga yabag papasok sa gym. Ang mga boses ng lalaki ay nagsisigawan sa isa't isa at nakarinig ako ng mga hiyawan, habang ang mga nanghihimasok ay kumakatok sa mga pintuan na patungo sa mga changing rooms. Sa tingin ko, ilang oras na lang bago sila makapasok, one way or another.

"Did someone get out?", I hear a manly voice say and another guy responds.

"No, we guard all the exits. Nasa changing rooms ang lahat."

Bumuntong hininga ako, hanggang sa magsalita ulit ang unang tao at pakiramdam ko ay nanlamig ang buong katawan ko.

"Hindi lahat." Kasabay ng narinig kong yabag ng paa ay nakakarinig din ako ng mga yabag na papalapit sa akin coming too closer foy my liking. Napabuntong hininga ako at ramdam ko ang pagtibok ng puso ko sa dibdib ko.

Please don't see me, please don't see me. Please-

"Well, well, well...what do we have here?" May nanunuyang tuno. Lumunok ako at itinaas ang ulo ko para lang masalubong ko ang isang pares ng green na mata na hindi ko pa nakikita. Humakbang siya palapit sa akin at gumapang ako pabalik, ngunit pinipigilan ako ng pader na makagalaw pa and I see the guy smirk in amusement.

"Problem, buttercup?"

Hindi ako sumagot, at hindi ko rin siya tinitignan. Sinong nagsabi ng Buttercup? Nakakatakot ang tunog nito.

Nang napagtanto niyang hindi ako sasagot, tumawa siya ng mahina at iniunat ang kanyang braso patungo sa akin para hilahin ako pataas. I curl into a ball and let out a sigh of relief nang mapansin kong malayo na ako sakanya. Ang plith ay nasa daan, at sa palagay ko ay hindi pa ako natutuwa tungkol sa isang gymnastic appliance noon. Hindi na siya nakakahakbang palapit sa akin pero hanggang balakang lang ang plinth at alam kong nakulong ako. Ngunit ginagawa ko ang lahat ng dagdag na segundo ng kalayaan na maaari kong makuha. Hindi ko alam kung ano ang gagawin niya at ng iba kapag nakuha na nila ako, pero ayuko ring alamin.

"Get up", Sigaw ng lalaki at umiling ako.

"No."

He sigh at mukhang naiinis, paulit-ulit ang kanyang mga salita sa pamamagitan ng clenched ngipin. "Get. Up."

I shake my head and I can see him clench his fist.

"Get up now, or I'll make you", Banta niya at pinag-iisipan ko ang mga salita niya pero nanatili sa pwesto ko, not moving an inch.

Malakas siyang bumuntong-hininga at itinulak palayo ang plinth, at dumapo ito sa matigas na lupa na may kaluskos, ngunit sa tingin ko ay hindi ito nabasag. Pinilit kong kumawala sa kanya nang muling inabot niya ang kanyang kamay, ngunit sa pagkakataong ito ay wala nang makakapigil sa kanya at humawak siya sa aking braso at napasigaw ako sa sakit. Hinila niya ako palabas ng maliit na

"Hmm... and what am I should do with you then, buttercup?", sabi ng lalaking nakahawak sa braso ko ng mahigpit sa kahit kanino. Sinimulan kong sipain at hampasin gamit ang aking mga braso at binti sa pagtatangkang lumayo at narinig ko syang tumawa sa likod ko. Napatigil ako sa paggalaw at nagkunwaring nakahinga ako ng maluwag sa pagkakahawak niya, at ng maramdaman kong bahagyang lumambot ang pagkakahawak nya, siniko ko sya sa tiyan nya. He lets out a groan and I snatch my arm free at nagsimulang tumakbo patungo sa isa sa mga exits. Isang mabilis na pagtingin sa aking likuran ay nagsasabi na nagsimula siyang tumakbo sa akin, but at least ako ay isang mahusay na mag-aaral ng P.E., at ang pagtakbo ay isa sa pinakamalakas kong sides. Naabot ko ang pinto at bubuksan ko na sana ito nang napagtanto kong ito na ang pinaka katangahan na magagawa ko. Ang corridor ay puno ng mga nanghihimasok at lalayo na lang ako sa isa sa kanila at sa halip ay lalapit sa isang dussin. Sa huling sandali, tumalikod ako at pumunta sa bleachers. Nakalapit na sa likod ko ang lalaking may berdeng mata, sigurado ako dito, at wala akong dapat sayangin. May isang problema lang. Wala akong mapupuntahan. Ang mga bleachers ay isang pansamantalang lugar upang itago, at sa pansamantalang ibig kong sabihin ay tatagal ito ng ilang segundo. Ngunit tulad ng sinabi ko noon, mas mabuti ang ilang segundo ng kalayaan kaysa wala.

Habang tumatakbo ako pataas sa bleachers, narinig ko ang mabibigat na yabag ng lalaki na papalapit sa akin. Maaaring mas mabilis ako, ngunit mas matangkad siya at may kalamangan sa hagdan na ito.

Kailangan kong gawin ang isang bagay nang mabilis, kung hindi, mahuli niya ako, muli. Maaari akong tumawag ng pulis, ngunit may nagsasabi sa akin na may ibang gumawa nito.

Biglang may sumagi sa isip ko. Paano na sa kabilang school building? Kasama ang cafeteria at mga classrooms? Kung ang mga nanghihimasok ay maaaring ibagsak ang buong gym, ilan ang kailangan nila upang ibagsak ang buong paaralan? Ayokong malaman, and luckily for me, I am to busy to have anything else than to get caught on my mind.

Tumingin ako sa likod ko at napansin kong malapit lang pala ang lalaki. Bago ako mag-isip ng mabuti, tumalon ako pababa mula sa bleachers at dumapo sa aking mga paa na may mababang hud. Hindi naman ganoon kalala ang pagtalon, ngunit medyo sumakit ang mga paa ko at nagpasya akong tumakbo papasok sa entrance door. Baka masyado nang nahuhuli ang lahat sa pagbukas ng mga changing room para hindi nila ako mapansin? O mapansin man lang ako kapag huli na?

Binuksan ko ang pinto na palabas ng gym, at sinubukan kong iwasan ang salamin na nakalatag sa lupa.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita kong walang bantay ang entrance door, pero habang papunta ako doon ay may narinig akong sumigaw sa likod ko.

"Stop her! She's trying to get away!" Hindi ko na kailangang lumingon pa para malaman kong ito ang lalaking humahabol sa akin, ngunit nang akmang itulak ko na ang pinto ay naramdaman kong pumulupot ang mga braso sa aking baywang at hinila ako pabalik. Napabuntong hininga ako sa pagkakahawak I scratch the arms of my capturer, na sumirit sa sakit ngunit hindi lumuluwag sa pagkakahawak. Hinila ako pabalik sa gym at nakita ko ang lalaking may berdeng mata na naglalakad papasok sa maliit na silid kung saan ako unang nagtago, at makalipas ang ilang segundo ay lumabas siya na may dalang red rope sa kanyang kamay at may smirk sa kanyang mukha. Naiintindihan ko ang gagawin niya, at least I think I know, and I start to squirt in the tight grip someone else holds me in.

"Don't even bother, buttercup", the green- eyed guy mutters and nods with his head at the wall bars a few metres away from us. Pakiramdam ko ay nag-aatubili akong pinipilit sa kanila at ang lalaki sa likod ko ay pinilit akong lumuhod at itinulak ako sa mga bar sa dingding.

"Now be a good girl and stay where you are", bulong niya sa tenga ko at syempre sinubukan kong tumakas. Pero naglabas siya ng silver na baril at naramdaman kong bumagsak ulit ako sa sahig.

"Don't make me use it", Sabi ng lalaki sa nakakatakot na boses. He has brown hair and eyes at tinitigan ko siya habang tinatali ng isa ang aking mga kamay sa isa sa mga bar sa dingding. Hindi ako lumalaban, takot sa baril. Hindi ko kailanman nagustuhan ang mga baril, sa palagay ko ay hindi ito patas. Kung gusto mong ilabas ang isang tao, dapat mong gawin ito sa one on one battle, hindi gamit ang baril. Ang pag-iisip na ang kailangan mo lang gawin ay hilahin ang gatilyo ay nakakaramdam ako ng sakit. Hindi ito patas. Hindi tama.

Tinitigan ko ang aking nakatali na mga kamay at iniunat ang lubid, ngunit ang lalaki ay gumawa ng isang mahusay na trabaho at hindi ko mailabas ang aking mga kamay. Nasa posisyon ako kung saan wala na akong magagawa kundi maghintay at tingnan kung ano ang susunod na mangyayari.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Hi! Continue lang sa part 4 hihi ^_^

-urgirlchen.