Yepyeni bir hikaye ile karşınızdayım (: yeni karakterler, yeni hayatlar onlar hazırlar, peki siz hazır mısınız? Eğer tanıtım istediğim ilgiyi görürse ilk bölümü paylaşacağım. Umarım beğenirsiniz, keyifli okumalar.
*
Bir süre etrafı kolaçan etti genç adam sessizlik hükmünü sürüyordu. Sessizliği dinledi, huzurla doldurmak istedi ruhunu, her bir parçasını ama bu hayatta ona huzur yoktu.
İntikamını almadan huzur onun için bir kavramdan ibaretti sadece, sahi intikamını aldıktan sonrada huzurlu olacak mıydı? Yanan ateşin üzerine su serpilip ateş söndürülsede geriye külleri kalmayacak mıydı? Peki ya genç adam yaşananları unutacak mıydı?
Sessiz sokak kafasının içindeki çığlıklarla yankılandı. Elini kulaklarına bastırdı duymamak için, yaşarken ölmemek için. Sahi o yaşıyor muydu? Her şeyi elinden alınan biri geriye sağ salim kalır mıydı?
Genç adam bir süre oturdu yıkık dökük duvarın dibinde az kaldı diye geçirdi içinden, her şey bitecek. Tüm bunlar son bulacak. O sırada sessiz sokakta motorun sesi duyuldu. Sonunda gelmişti aradığı kişi, motorun sesi sessizliğe balyoz gibi inerken genç adam ağır ve aksak hareketlerle oturduğu yerden duvara tutunarak kalktı.
Genç kız seri ve kibar hareketlerle motordan indi, kaskını çıkardığı an uzun kahverengi dalgalı saçlar beline döküldü, genç adam bir hayli içtiği içki yüzünden kafasını pek toparlayamasada bu konu üzerinde oldukça uyanıktı. İntikam hırsı sarmalamıştı bedenini bu işte o ve intikamı vardı. "Adres?" Diye sordu genç adam, sesi bir insanın tüylerini ürpertecek derecede sakin ve yoğundu. Bir an önce öğrenmeliydi adresi ve artık başlamalıydı yıllar önce ettiği intikam yeminine.
"Ne bu acele bir merhaba demeyecek misin?" Diye sordu genç kız, aslında o da biliyordu her şeyi. O da intikam istiyordu fakat ustaca ve sabırla ilerlemek için genç adamın aklına ihtiyacı vardı.
"Uzatma." Dedi genç adam kız azda olsa bozulmuştu ancak karşısındaki her zamanki adamdı. Üstün ve kıvrak zekasıyla şeytanın ayakta alkışlayacağı adamdı o. Kız saçlarını omuzunun üzerinden geriye doğru savurarak üzerindeki ceketin ceplerini yokladı iç cebinden küçük bir kağıt çıkardı. Uzun ince parmaklarının arasına aldığı kağıdı karşısındaki adama uzattı.
"Adres burası, burada yaşıyorlar." Genç kız heyecanlıydı. Sonunda intikam alabilecekti, fakat onun intikamı genç adamınkinin yanında solda sıfır kalıyordu.
Genç adam ağır adımlarını sokağın çıkışına doğru sürükledi. Yıkık dökük bu mekanda "Başlıyoruz!" Diye bağırdı birden. Boş apartman duvarlarında yankılanan bu ses vaatler doluydu. Gecenin bir köründe olmasa kuşlar kondukları dallardan kaçar, kediler bu kükreyiş karşısında süt dökmüş gibi uzaklaşırdı.
Genç adam sokağın ortasına varınca durdurdu adımlarını, başını çevirerek hâlâ yerinde durmuş onu izleyen genç kıza odakladı serin kanlı ve soğuk bakışlarını. Ve genç adamın dudaklarından insanı ürperten ve kanının donmasını sağlayan kelimeler döküldü, genç kızda anlamıştı adamın intikam hırsının tahmin ettiğinden de büyük olduğunu.
"Arın Barlas, kim olduğunu göstermeye geliyor."
