Lanet olsun, siktiğimin hayatı hiç bir işe yaramıyor, yaşamak niye bu kadar zor? Sikmişim babamı artık kimse umurumda değil.
Yazar Anlatımıyla:
Y/N 20 yaşında annesiyle güzel güzel bir hayat yaşarken işte korktuğu an gelmişti... Babası hapisten çıkmış, evi basmış ve annesi dövüyordu. Y/N ağlıyor ve ne yapacağını bilmiyordu ama bildiği tek şey vardı, sıranın ona da geleceği... Annesi de bunu bildiği için kızına çığlık çığlığa sadece ''Kaç! Kaç Y/N kendini kurtar!'' diyordu. Y/N sadece telefonunu alıp kendini dışarı attı. Yağmur yağıyordu. Yağmur gittikçe hızlanmaya, şiddetlenmeye ve fırtınaya dönüşmüştü. Y/N ise nereye gittiğini bilmeden sadece koştu, koştu ve en son çok uzaklaştığını anlayıp sadece yürüdü.
Of, nereye gidiyorum ben annemi kurtarmam lazım. Telefonunu çıkardı ve 155'i tuşlarken telefonu kapandı. Hassiktir ya başlıcam böyle işe... Derken etrafta olan tek insan bir arabanın içinde birbirleriyle konuşan 3 kişiydi. Y/N o arabaya doğru ilerledi. Camlarına tıklattı. Merhaba şuan çok tuhaf bir durumda olduğumu biliyorum ama acil telefon lazım benimkinin şarjı bitti. Ağlamaktan konuşamıyordu ama bu cümleleri kurabilmişti.
Matt: Tabi ki buyurun
Teşekkürler 5 dakikaya geliyorum.
-Araba içinde konuşulanlar-
Nick: Hırsız olmadığı nereden belli
Matt: Saçmalama Nick kız nasıl çaresiz görünüyordu görmedin mi?
Chris: Bence de Nick hem bak uzaklaşmıyor bile sadece sağa sola hareket ediyor
Matt: Biriyle kavga ediyor gibi duruyor
Nick: Of zamanımız gidiyor
Matt: Nick kapa çeneni 2 dakika
Bu sırada Y/N polisi aramak yerine annesini aradı ve annesi veda ediyormuşçasına ''Y/N, özür dilerim, kendine iyi bak...'' Y/N bağırdı ANNE! ANNE HAYIR! ANNE CEVAP VER, KONUŞ BENMLE! En son dayanamayıp yere çöktü ve ağlamaya başladı. Bunu arabadakiler fark etti ve hemen yanına gittiler.
Matt: Hey, iyi misin?
Nick: Bu fırtınada bu da soru mu çabuk arabaya kızı da alalım.
Chris: Harbi şimdiden donum ıslandı.
*Arabaya bindiler*
Arabanın içinde sadece Y/N'nin hıçkırıkları duyuluyordu.
Nick: Al bu suyu iç ve sakinleş.
Y/N: Bitti... Her şey bitti
Matt: Nasıl yani?
Y/N: Annem... Öldü
Son kelimeyi söylerken daha kötü ağlamaya başladı ve yanında oturan Nick onu kolunun altına aldı.
Nick: Başın sağolsun. Tamam. Sakin ol. Geçti.
Y/N: Hayır, geçmedi ve hiçbir zaman geçmeyecek...
Daha ne olaylar olacak dostlar kaçırmayın takipte kalın🌷🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐊𝐚𝐜𝐚𝐤 𝐊𝐚𝐫𝐝𝐞𝐬 - Sturniolo Triplets
Random𝐊𝐚𝐜𝐚𝐤 𝐊𝐚𝐫𝐝𝐞𝐬 O gece olmasaydı tanışabilecek miydik? O gece olmasaydı kardeşiniz olabilecek miydim? O geceye teşekkür ederim Bu hikayede bir genç kızın, o gecede Sturniolo'lar ile karşılaşması ve ondan sonrası...