Karanlık bir odaya girdik.Elleri hala ağzımdaydı.
''Bayan Anna''dedi adam birden.Anna mı?Bunu O mu yaptırdı?Lanet olası faişe.Debelenmeye başladım
''bırak konuşsun''dedi Anna adama.Elleri ağzımdan çekildi ama hala kollarımı tutuyordu
''Ne yaptığını sanıyorsun sen?''diye üstüne yürümeye çalıştım ama adamın elleri birer kelepçe gibi tutuyordu beni.
''şiişt sakin ol bakalım''dedi kendinden emin bir tavırla Anna
''ne sakinliği sana söylüyorum bırak beni, hemen''
''ya bırakmazsam kim mani olacak buna?''dedi tam karşıma gelerek.
''Kral bunu duyarsa seni yaşatmaz''dedim hemen çünkü açıkca onun otoritesine karşı gelmekti
''Kral bunu hiç bilmeyecek ki.Ahh Diana yazık sana daha saray işlerini öğrenemeden bu yola girdin, acıyorum sana ''
''acımak mı?Beni hemen bırak Anna yoksa sonu kötü olacak''
''bu kadar konuşma yeter.Joe kızı al ve işini bitir''dedi Anna ve odanın karanlığına doğru yürüdü
''bunu senin yanına bırakmayacağım anlıyor musun.Heyy Anna yemin ediyorum bunu ödeyeceksin''diye bağırmaya başladım tabi adam ağzımı kapatana kadar.Geldiğimiz koridordan daha derinlere giderek ilerledik.Debeleniyordum ama bu sadece bana yapacakları işin süresini geciktiriyordu yoksa başka hiç bir işe yaradığı yoktu.En sonunda koridorda bir kuytuya çekti beni
''aslında güzel kızsın ama Anna nın kesin emri var güzelim''dedi adam sırtımı duvara yaslayarak.Elleri hala ağzımı kapatıyordu.Kirli bir yüzü vardı.Tam anlamı ile onu göremiyordum çünkü sicim gibi göz yaşları görüşümü engelliyordu.
''hoşçakal bebek''dedi ve karnıma bıçağı sapladı.Tarif edilmez bir acı ile sarsıldım ve daha fazla dayanamayarak yere düştüm.İçimde tarifi imkansız bir acı vardı.Yarama elimi koydum ve kıpkırmızı olmuştu.
Son gördüğüm bana doğru elen bir çift ayaktı...
''uyanıyor sanırım''
''kim yapmış olabilir?''
''yazık olacakmış kıza''
''bunu yapanı bulmalıyız''
sesleri içinden gözlerimi açtım.Ölmemiştim.Karşımda Kraliçe ve Kral vardı.
''Diana güzel kızım''dedi hemen kraliçe yanıma oturarak.Kral ayakta durmakla yetindi.Kalkmaya çalıştım ancak karnım yine şiddetle karşılık verdi.
''kalkma dinlen''dedi Kral hemen.Onu başım ve acı ile ekşiyem yüzümle onayladım.
''Diana bun kim yaptı sana gördün mü, biliyor musun?''dedi Kral sert bir ses tonu ile.Benim için korkmuş olmalı.
''bilmiyorum Kralım karanlıktı görmedim''dedim gerçeği saklayıp çünkü intikamımı ben kendi ellerim ile alacağım öyle ucuz kurtulamaz.Akan kanın her bir damlasının hesabını Anna verecek.
''emin misin kızım?''dedi Kraliçe kuşkulu bir sesle.Bu kadın beni tanıyordu ama onada söylemeye niyetim yok.
''eminim Kraliçem görmedim, bilmiyorum''dedim.O sırada kapı açıldı ve içeriye Anna girdi.Pis yılan!
''Diana, geçmiş olsun canım''dedi Kralın yanına gelerek.
''teşekkür ederim''dedim gözlerinin içine bakarak.
''bir kez daha soruyorum Diana emin misin?''dedi Kral tekrar.
''Eminim Kralım görmedim ama emin olun görmüş olsaydım akan kanımın her bir damlasının hesabını sorardım!''dedim Anna ya bakarak.Anna bu durumdan rahatsız olup etrafa bakınmaya başladı.
''öyleyse biz çıkalım sen dinle tatlım.Bir şey olursa da kızlara söylersin''dedi Kraliçe ayağa kalkarak sanırım daha fazla Anna ve Kralın aynı karede olmasına tahammül edemedi.
''Tamam Kraliçem, teşekkür ederim her şey için''dedim ve Kraliçe bana gülümseyip odadan çıktı daha sonra da Kral yanıma geldi
''bir şey olursa haber versinler tamam mı Diana.Çabuk toparlanmaya bak sadece sen''dedi ve hızla odadan çıktı.Şimdi sadece ben ve Anna kaldık.
''demek söylemedin''dedi ve benden bir cevap alamadı.
''öyle olsun ama bunun için sana teşekkür etmeyeceğim''dedi ve tam çıkacaktı ki
''ben intikamımı kendim alırım Anna ve işin hallolup olmadığından emin olmak için kendim hallederim.Şimdi hamle sırası bende''dedim ve Anna sadece bana gülmekle cevap verdi sonra da çıkıp gitti.Lanet olası!Şimdi onun savunmasız anını kollama vakti geldi!Kork benden Anna yılanı!
***1 AY SONRA***
Artık yaram tamamen iyileşti sadece küçük bir iz kaldı o kadar.Bu gece Kralın yanına gideceğim.Olaydan sonra bu ilk gidişim olacak.Hastalığım boyunca Anna ahtapot gibi kollarını Kraldan çekmedi zaten.Neyse Diana bu gece senin sahnen!
Kralın odasına girdiğimde yemek yiyordu.
"gelsene Diana dikilme öyle" dedi yanında yer göstererek.Ona itaat ederek yanına oturdum.
"bir şeyler iç" dedi elindeki kadehi bana uzatarak.Ona gülümseyerek kadehi elinden aldım.Her zaman biraz tuaf bulmuştum Kralı ama bu gece daha bir farklıydı.Yemek kısmını hallettikten sonra ayağa kalktı tabi bende.Sırtı bana dönük bir şekilde duruyordu
''ne kadar gerçeksin Diana?''dedi birden.
''bağışlayın Kralın ama anlamadım''dedim.Bir hışımla arkasını dündü ve beni boyunumdan tutarak duvara kadar ittirdi.Kaçacak yerim yoktu.Elleri buz kadar keskin, demir kadar sıkıydı.Anna nın bıçağı değil ama bu eller öldürecekti beni!
''söyle''dedi öfke dolu gözleriyle
''ben dediklerinizden bir şey anlamıyorum ne olur bırakın nefes alamıyorum''diye debelenmeye başladım ama nafile.Artık son nefesimi verdiğim kararına vardığım sırada birden bıraktı beni.
''çık dışarı Diana, oda git!''diye bağırdı çalışma masasına geçerken.Daha fazla kalamazdım zaten denileni yapıp odadan çıktım.
Ertesi sabah olanları Kraliçeye anlattım.O da çok şaşırdı, kim şaşırmaz ki?Her şey bu kadar iyi giderken hem de...Ama yine akşama beni çağırdı yanına.Bu kez o eller boynuma gitmeyecekti odaya girer girmez kendime yemin ettim bu konuda!
''beni istemişsiniz Kralım''dedim araya hiç bir mesafe koymadan.Bir gece önceki insandan eser yoktu.Beni hemen yanına çağırdı.Uzun bir öpüşmenin ardından onun yatağındaydım artık.Yine kozlar benim olacak ve bu kez asla kaybetmeyeceğim.
Kralın odasından çıkıp kendi odama yürüdüm.Bu kazadan sonra ilk gidişimdi ve ciddi anlamda yorulmuştum.Odama geçip güzel bir uyku çektim.Sabah Kraliçemin odasına gidecektim.
Güzelce hazırlanıp odamdan çıktım.Kraliçenin odası yine dopdoluydu.Ah bu dedikoducu saray kadınları.İnsan çokluğundan olmalı ki odada çok havasız.İçeri girmemle yüzümü ekşitmem bir oldu.
"Kraliçem burası sizce de havasız değil mi?"dedim yanına otururken.Kraliçe havadan bir nefes aldı ve
"sanmıyorum Diana"dedi ama benim daha fazla takatim kalmadı ve boş midemde ne varsa oracıkta çıkardım.Ortalık bir çığlık yumağına büründü.
"özür dilerim çok özür dilerim"dedim hizmetçinin verdiği bez ile ağzımı silerken.
"Diana odana git, seni ziyarete geleceğim"dedi ve çıkıp gitti eminim çok sinirlendi yine bir görgü kuralını çiğnediğim için.Hizmetçilerin yardımı ile ayağa kalkıp odama gittim.Çok geçmeden Kraliçe yanında bir kadın ile odama girdi.
"elimizi çabuk tutalım"dedi ve yanıma geldi.
"kraliçem"dedim şaşkınlıkla
"sus Diana hamile olabilirsin ben Krala hamileyken böyle olmuştu bir keresinde"dedi ce beni yatağa yatırdılar.
"bacaklarınızı ayırın lütfen" dedi kadın.Çok utanç vericiydi ama yapacak başka bir şey yoktu.
"Kraliçe kız hamile"dedi kadın kafasını bacak aramdan çıkarırken.Hamile.Hamile dedi.Hamileyim.
"Kraliçem"dedim ve elini tuttum minnetle.
"aferin Diana şimdi Kral sana daha çok bağlanacak.Artık bir unvanın olacak ve Anna ya gidiş yolu göründü"dedi.İşte Anna ya karşı büyük bir zafer oldu bende.Şimdi tüm ipler bende...
