Günlerden Çarşamba, Saat 06:34 Ali Yine Uyanık Tavanı İzler Vaziyette Alarmı Bekliyordu. 5 Dakika Sonunda O Tiz Alarm Sesi Duyuldu. Ali Hızlıca Doğrulduktan Sonra Alarmı Susturdu. Suratı Son 4 Yıldaki Gibi Aynıydı.
Gülmeyi Unutmuştu. Mimikleri Artık Nasıl Gülüneceğini Bilmez Vaziyetteydi. Daha Fazla Oyalanmadan Kalktı ve Tuvalete Giderek Elini Yüzünü Yıkadı. Ardından Yatak Odasına İlerledi ve Üstünü Değiştirdi. Onun İçin Artık Bütün Kıyafetlerin Modeli, Rengi, Görünüşü Güzelliği ve Kötülüğü Tamamen Aynıydı. Hayattan Bezmiş Durumdaydı ve İçindeki Depresyon, Diğer Bütün Duygularını Bastırıyordu. Özellikle de Mutluluğunu. Sanki Depresyon ve Hüzün Birlik Olmuş, Kalan Bütün İnsani Duyguları Esir Almış ve Onları Biryerlere Hapsetmişti. Meydana Çıkamıyorlardı Resmen. Her Neyse, Ali ile İlgili Anlatılabilecekler Şimdilik Bunlar. Aslında Pek Çok Şey Var Ama Bunu Anlatmak İstersek Aşırı Derin Konulara Girmek Gerekir. Kim Bilir, Belki İlerleyen Zamanlarda Ali Kendisi Anlatır.
————————————————————————
Ali Giyindikten Sonda Dışarı Çıktı ve Küçük Mopedine Binerek İstanbulun Büyük Trafiğinde ve Güzel Manzarasında İlerlemeye Başladı. Bugün Diğer 3 Ay Olduğu Gibi Yine İş Arayacaktı. Doktor Olduğu İçin Tabii Ki Hastane Arıyordu Ali Fakat İstanbul'da Pek Hastane Kalmamıştı Onun Başvuracağı. Eskisi Gibi Değildi, Artık Ali'yi Arayan Pek Hastane Kalmamıştı. Hakkındaki Söylemler Yüzünden Her Ne Kadar Yetenekli Olsa da Maalesef Kabul Edilmiyordu Ali. Her Ne Kadar Denese de Kendini Kanıtlayamadı Ali. Ona Çok Büyük Bir Komplo Kurulmuştu ve Bu Yapılan Onun Hayatını Değiştirdi. Bütün Arkadaşlarını Kaybetti, Hocalarını, Sevdiklerini, Aşık Olduğu Kadını Bile Kaybetti. Onlar Bile İnanmamıştı Ali'ye Fakat Ali Onlara Kin Değil, Özlem Duyuyordu. Ayrıca Kırgındı Onlara, Hiç Kimseye Olmadığı Kadar Kırgındı...Ali Yine Eskileri Düşünerek İstanbul'un Güzel Kokulu Sokaklarında İlerlemeye Devam Etti Yolda Gördüğü Simitçiden Aldığı Sıcacık Simidi Isırırken...
2 saat sonra;
Ali İstanbul'da Uğramadığı ve Çalışmak İçin Başvurmadığı Son Hastaneye İlerliyordu. Eğer Burası da Kabul Etmezse, Cebindeki İşsiz Maaşıyla Şehir Dışına Taşınmak Zorunda Kalacak, ve Başka Hastanelere Girmeyi Deneyecekti. O da Olmaz İse En Kötü İhtimalle Sağlık Ocağına Gidecek, Orada İş Bulmaya Çalışacaktı. Bunlar Kafasında Dönerken Hastanenin Önüne Vardığını Farketti ve Mopedini Bulması Oldukça Zor Bir Şeh Olan Park Yerine Park Etti. Şans Eseri Boş Bir tane Vardı. İşte Ali de Oraya Park Etti. Tabii Ki Yüzü Soluk Bir Biçimde ve Trafikteki Araçların Motorlarının, Kornalarının Oluşturduğu Ses Kirliliğiyle Birlikte Hastaneye Doğru İlerledi. Ali Bu Sefer Kabul Edilmek İçin Dua Ediyordu, Yalvarıyordu. Olmalıydı, Olmak Zorundaydı Bu Sefer. Başka Şehire Gitmek İstemiyordu. Burayı Bırakmak İstemiyordu. Bu Düşünceler Eşliğinde İçeri Girdiğini Farketmemişti. Ona Seslenen Sekreter Sayesinde Dünyaya Döndü;
Sekreter:Merhabalar, Buyrun Beyefendi?
Ali:Hah, Merhabalar. Ben Doktorum, Doktor Ali Vefa. Uzmanlığım Var ve İş Arıyorum, Acaba Yönetici İle Görüşebilir Miyim?
Sekreter:Tabi Ali Bey Buyrun Bu Taraftan, Ben Size Göstereyim Yolu.
Ali Sekreterin Eskortluğu İle Yönetici Odasının Önüne Geldi. Heyecanı Git Gide Katlandı. O An Eskileri Bile Düşünemez Oldu. Zaten Belki de Olması Gereken Buydu. Ona İnanmayan Herkesi, Onun Kalbini Kıran Herkesi Geride Bırakması Gerekiyordu Belki, Unutması Gerekiyordu. Her Neyse, Şu An Bunun Sırası Değildi. Şu An İş İçin Düşünmeliydi. Bu Sefer Olmalıydı. Ali Yalvarışlarına Devam Ediyordu. İstanbul Artık Memleketi Olmuştu Onun, Bırakmak İstemiyordu İstanbul'u. Bakalım Yönetici Ne Diyecekti Buna? Kurul Ne Diyecekti?
*Tık Tık Tık*
Sekreter:Merhaba Ceyda Hanım, Girebilir Miyim?
Ceyda:Buyur Zeynep Gel.
Zeynep İçeri Girer;
Sekreter:Ceyda Hanım, Bir Doktor Beyefendi Geldi. Uzmanmış. İş Arıyor ve Sizinle Görüşmek İstedi.
Ceyda:Buyursun Gelsin, Alanı Neymiş Öğrenelim. Doktor Eksiği Var Zaten.
O Sırada Ali İçeri Girdi...
DEVAM EDECEK
Arkadaşlar İlk Bölümü Uzun Tutacağımı Söyledim Fakat Heyecanımdan Dolayı Dayanamadım ve Burada Bitiriyorum Bu Bölümü. Bu Hikayeyi Umarım Seversiniz. Daha Ağır İşlenecek Konular Bilginiz Olsun. Bu Bölüme Oy Verip Nasıl Bir Seri Olacağı Hakkındaki Düşüncelerinizi Yorumlarda Belirtir Misiniz? Aşşırı Merak Ediyorum Fikirlerinizi :)
590 Kelime
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Şeyimdin Benim
FanfictionHayatın Rengi Solmuş, Her Şey Siyah Beyaz. Mimiklerim Gülümsemeyi Unutmuş Durumda. Ben İse Bitkinim, Hiç Olmadığım Kadar Bitkinim... Hayattan Bıkmış Vaziyetteyim. Beynim Düşünme Yetisini Sadece Tek Bir Şey İçin Kullanıyor, Eski Arkadaşlarım, Hocalar...