Kyungsoo onu kaybettiğinden beri ne gecesi karanlık ne de gündüzü aydınlıktı. Ateşi yanmayan bir dumanın içinde yürüyor gibi zamanın sınırları, eşyaların şekli yok gibiydi..
Kyungsoo onu tekrar bulduğunda her şeyiyle aynı, her şeyiyle yabancıydı..
Diğerinin yarasına uzandı, "kırmızı sana yakışıyor derken bunu kastetmemiştim" dedi.
"Bana şöyle bakmayı kes!" dedi diğeri, sözlerindeki emrin aksine ifadesi karışmış görünüyordu.
"Nasıl bakıyormuşum?" derken tek derdi onu biraz daha yanında tutmaktı.
"Her an boşalacak gibi" dedi. Bu, onu utanmazca güldürdü, inleyerek gözlerini kapadı, yarasını okşayan parmakları sarı saçlarına dolandı, kulağını okşadı.
"Boşaldım bile.." dedi..
⚔⚔⚔⚔
Expectation için yazacağım bu fikayeyi✊ Çünkü albümdeki her bir şarkı bir KaiSoo fikayesi olmayı hak ediyor 🤌
Karakterler aynen böyle olacak😏
Lost Kyungsoosu ve Rover KaisiDiren SooSesi karabaş 😔✊
Yazabilirsin, finalini görebilirsinYer yer dramatik sahneler olsa da angst olmayacak, bir şekilde KaiSooya bağlayacağım 😌
Lost ve The View şarkısını hakkıyla sindirmek için bu fikayeyi yazmaya ihtiyacım var ☹
The view için bir tane de Slice of life ve belki slow burn tarzı bir fikaye daha düşünüyorum ama bakalım..
Hayat o kadar hızlı ve köklü değişiyor ki, günlük.. kendimi ve zamanı yakalayamıyor gibi hissediyorum.. yazamamamın bir nedeni, hatta en büyük nedeni bu.. ama bunu burada değil fikayenin içinde anlatacağım, KyungSooya daha çok yakışacak bu ahval..Bölümlerde görüşmek üzere..