her şey üstüme gelince ne yapacağımı bilmiyordum. Babamın baskısı, annemin ölümü, abimin telaşı, okulum, kariyerim, hepsi üstüme geliyor. Ha bi de gıcık olduğum, bir çocuk. Bir dakika... Ya bu gıcık olduğum çocuk, hayatımın en önemli parçası olursa...
Off yine bi alarm sesiyle uyandım. Sabahları erken uyanmaktan nefret ediyordum. Ama zorda olsa mecburuz yani, okul fln. Gerçi bu gün okulum yok, abimin antremanı vardı. Ve bende onunla gelicem tabii ki. Çünkü dün götüreceğine söz vermişti. Hemen yataktan kalkıp, banyoya yöneldim. Banyo da aynada kendime baktığım da, saçım başım dağılmış bi haldeydi. Beni bu halimle görseler, hortlak sanarlar... Neyse çok uzatmadan yüzümü yıkadım, dişimi fırçaladım. Banyo yapmayacaktım, çünkü dün uyurken yapmıştım. Banyodan çıkıp, dolabıma doğru yöneldim. Dolabın kapısını açıp, bir fenerbahçe t shirti ve siyah bir kot pantalon aldım, hızlıca üstümü giydim. Saçlarımı sadece taradım ve açık bıraktım. Hafif makyaj yaptıktan sonra kendime son bi kez ayna da baktım. Övünmek gibi olmasın ama çok güzel olmuştum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Türkan'ın kombini)
~Övdün ya zaten kendini salak
Evet tanıştırayım bu benim iç sesimm
~Merhabalar efendimm
Sus lan
~Salaksın Türkan
Biliyorum cnm
kendi kendime göz devirdikten sonra, odadan çıktım. İlk abimin odasına gittim uyanmış mı diye. Ama baktım oda da yoktu. Merdivenlerden aşağı indim. Mutfaktan sesler geliyordu. Kesin ordadır diyip mutfağa gittim. Tahmin ettiğim gibi mutfaktaydı. Kahvaltı hazırlıyordu. Canım benim yaa. Bazen anlaşamasak ta, seviyom bu adamı. Koşarak arkasından sarıldım
