Een paar vossenlengtes voor hen stond een lichtgevend witte kitten. Het beestje opende haar ogen, haar BLOEDrode ogen. Haar hoofd knakte ze schuin en het werd koud.
Het werd helemaal zwart om hem heen en hij kon alleen de kitten nog zien. Uit haar ogen begon bloed te druppen, daarna uit haar neus, en haar mond. Van achter haar kwamen golven van ratten.
Toen werd Blauwpoel weer helder. "Gaat het?" "Zag de dat dan wel?!" "Nee sorry, ik denk dat we door moeten naar het kamp, je hebt rust nodig!" Blauwpoel zuchtte en liep met haar mee.
Blauwpoel was echt wel blij dat hij thuis was, maar in de hele maan die was verstreken heeft hij steeds dezelfde, nare droom gehad over de witte kitten.
De zon scheen niet meer dan een streepje licht over het territorium van de Rotsclan. Blauwpoel ging kruiden verzamelen.
Dan zou hij toch iets nuttigs doen als hij niet ging slapen. Hij trippelde langzaam, struikelend over zijn eigen vermoeide poten naar het strand.
Eenmaal bij een veldje vlak voor het strand aangekomen, ging Blauwpoel "Cranberries" plukken. Rode besjes die heel zuur smaken maar heel veel vitaminen bevatten. Goed voor de wat ziekere katten. Dacht hij.
Even ging hij door met kruiden plukken en bedacht hij bij elke soort wat Waterpels daarover gezegd had. Hij voelde zich nu verlost van zijn schuld aan Waterclan, en besefte dat Doornvacht er ook altijd nog was.
Hij zou wat meer tijd moeten doorbrengen met haar, nu hun band zoveel hechter is dan normaal.
JE LEEST
Bluepool's Dual Destiny (Dutch)
FantasyIn "Bluepool's Dual Destiny" volg de je het leven van Blauwpoel, een vuurrode kater met donkerblauwe ogen, die dient als de medicijnkat van de Rotsclan. Zijn reis begint echter met een voorspeling van zijn krijgervoorouders. Hij werd oorspronkelijk...
