Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
What the heart wants?
13 Şubat 2020
"Boşver güzelim, birilerine sürekli kendini kanıtlamana gerek yok, seni seven insan seni bu halinle sever. Görmüyor musun halini? Sürekli birilerine yetişip, onlar gibi olabilmek için kendini harcadın. Hem kendin demiyor muydum kendimin en iyisi olacağım diye, şimdi neden gereksiz insanlar için ağlıyorsun?"
Somi'nin söylediği şeylerle daha çok üzülüyordum, sanırım geçirdiğim en kötü doğum günüm bu olmuştu. Onlar için üzülmüyordum, kendim için, 14 yaşında kulis odalarında kıyafetlerin içinde daha güzel görünebilmek için kendini kusmaya zorlayan Roseanne için üzülüyordum. Şimdi o kadar çilenin ödülü bu muydu? Hak ettiğim yer burası mıydı?
Kazağımın koluyla burnumu silip, Somi'ye baktım. Dün akşam bileğimin ağrısıyla zar zor eve gelmem üzerine direkt Somi'yi aramıştım, o da hiçbir şey demeden kapımda bitmişti.
Şimdi ise sabaha kadar konuştuğumuz yetmiyormuş gibi bir de benim sabah ağlamam tutmuştu, Somi ise bir psikolog edasıyla beni hiç sıkılmadan dinliyor bir de arada yorumlarda bulunuyordu.
"Bak şimdi şöyle yapıyoruz, sen sanki dün gece hiç ağlamamışsın gibi giyinip makyaj yapıyorsun, daha sonrasında ise şirkete gidip YSL ile olan sözleşmeni iptal ediyorsun, ne kadar tazminatı varsa öderiz birlikte. Bir süre modellikten uzaklaşıp kafamızı dinleyeceğiz, kız kıza tatile çıkacağız ve fanlarına hala fotoğraf paylaşmaya devam edeceksin ki onları meraklandırmayalım. Anlaştık mı?"
O kadar annem gibi konuşmuştu ki şu an bana küfür ediyor bile olsa istemsizce kafamı olumlu anlamda sallardım.
"O zaman şimdi kalkıyoruz, sen gidip banyo yapıyorsun ve şu negatif enerjinden kurtuluyorsun, ben ise seni bir güzel hazırlayıp şirkete gönderiyorum. Gerçek Roseanne Park kimmiş göstereceksin onlara"
Suratımı asıp, dudağımı büzdüm "En son ben bunu söylediğimde Jungkook ve Lalisa ikilisi hayatıma sıçmıştı"
Somi oturduğu yerden kalkıp, bana doğru yöneldi ve kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. "Yeter kızım, ne bu negatiflik otuz yaşındasın. Otuz! Seksi otuz yaşındaki bir kadının sanki büyükannemmiş gibi davranması normal değil"
Söylediği şeye kıkırdayıp banyoya yöneldim, bilmem kaçıncı beyaz sayfayı hayatımda tekrar açıyordum. Tek umudum bu sayfayıda kirletmek için benimle uğraşan insanlar çıkmamasıydı.
-🃏-
Önünde durduğum kapıya baktıkça avuçlarımın içi terlemeye başlamıştı. Somi'nin sayesinde bir saat içinde kombinimi hazırlamış, saçlarımı yapmış ve taksiyi çağırıp sanki kızı atanmış anneler gibi beni şirkete yollamıştı.
