ᴡɪɴᴅᴏᴡ ᴛᴏ ᴡɪɴᴅᴏᴡ, ᴛᴋ

sixteen

☆☆☆

jeongguk
evde misin

taehyung
dersteyim

jeongguk

geliyorum

dersin bitince konuşalım biraz

taehyung
başka zaman konuşabiliriz

gelme bir daha buraya

jeongguk
ne zaman gelirsin eve

taehyung
gelmeyeceğim

jeongguk
ne demek gelmeyeceğim?

taehyung
ne demekse o demek

arkadaşımda kalacağım

jeongguk
arkadaşın kim?

hangi ara bu kadar yakınlık kurdun?

taehyung
seni ilgilendirmiyor

çevrim dışı

jeongguk
taehyung buraya bak

nereye gittin

neyin var

dün gelemedim buna mı sinirlisin?

işlerim uzamıştı özür dilerim

taehyung
yalana bak|

neler yaptığın da beni ilgilendirmez jeongguk

kimim ki ben ilgilendirsin|

jeongguk
neyin var söyle o hâlde

taehyung
yeter kes şunu artık

jeongguk
ne

taehyung
her şeyimi böyle kurcalamak zorunda mısın sen?

jeongguk
rolleri değiştik öyle mi?

taehyung
aptal

aptal taehyung|

çevrim dışı

×××

jeongguk
eve ne zaman gelmeyi düşünüyorsun
09.02

taehyung
sen hâlâ konuşuyor musun?
12.12

jeongguk
ne oluyor

açıklayacak mısın artık?

taehyung
bir şey olduğu da yok açıklamam gereken bir şeyde

canımı sıkıyorsun şuan

jeongguk
ne öğrendin|

ne yaptım?

taehyung
bir şey yapmadın

yalnızca ben fazla aptaldım

jeongguk
açık konuşsana

taehyung
konuşmak istemiyorum

çevrim dışı

×××

yorgun bedenini zar zor taşıyan taehyung yavaş adımlarla evine çıkan merdivenlerde ilerliyordu. sonunda kendi katına geldiğinde artan nefesini dengelemeye çalışırken kapısına yaslanmış adamı görünce olduğu yerde kaldı.

"çekil şuradan"

bu sefer hiçbir şekilde sesini çıkarmayan adamı kapıdan ittirmeye çalıştı. elindeki anahtarı  kapıdakinin beline bastırıp çekilmesini sağladığında hızla kapıyı açıp içeri girdi. amacı içeriye girdiği an kapıyı jeongguk'un yüzüne kapamaktı fakat pek başarılı olmuş gibi değildi. çünkü ikisi de şuan da içeride durup birbirini seyrediyordu.

taehyung koca çantasını bir kenara bırakıp kapıyı açtı ve kendisini seyreden adamın sırtından ittirerek göndermeye çalıştı.

"çık evimden, bu kapı kapalı artık sana"

jeongguk sonunda sessizliğini bozup konuşmaya başladı. o sırada kapı tekrar kapanmıştı.

"neyin olduğunu öğrenmeden gitmiyorum"

"yok bir şeyim, bak halime çok iyiyim"

jeongguk hızla karşısında yorgunluktan bayılacak bedeni süzdü ardından omuzlarından tutup yatak odasına ilerletti. köşeye yerleştirilmiş boy aynasının karşısına getirdiğinde konuştu tekrardan.

"şu haline bak, çok iyisin öyle mi?"

"dokunma bana"

taehyung güçlükle jeongguk'un ellerinden kurtulup bedenini yatağına attı. iyi olmadığı doğruydu fakat bu jeongguk'u ilgilendirmemeliydi. hele de jeongguk başkalarının iyiliğiyle ilgilenirken.

öncekine nazaran ağlamaklı çıkan sesiyle "git" diye mırıldandı. jeongguk bıkkınlıkla esmer oğlanın başına geçip yukarıdan seyretti solgun yüzü.

"ne saklıyorsun taehyung, ne öğrendin?"

"yalancının tekisin.."

jeongguk cevap vermek için dudaklarını araladığında uyuklayan genç son kez konuştu "lütfen jeongguk, bir kere dediğimi yap ve git lütfen"

ayaktaki daha fazla dayanamayıp bir şey demeden ayrıldı odadan, daha sonra da evden. biliyordu ki uzun süre orada kalırsa kendini tutamayıp bağıracaktı taehyung'a, bunun için uzaklaştı ondan.

binadan ayrılırken kapıda karşılaştığı adam uzun süre bastırmaya çalıştığı sinirinin ortaya çıkmasına neden oldu. hızla en az kendi kadar güçlü adamın omzundan tutup durdurdu ve burada ne işi olduğunu sordu.

"asıl senin burada ne işin var jeongguk?"

"taehyung'a mı geldin?"

"çağırdı geldim, ne o beklemiyordun herhalde?"

"siktiğimin.." jeongguk karşısında duran namjoon'un yanından geçerken yavaşça omuz attı ve hızla binadan ayrıldı. yeni arabasına bindikten sonra sinirle direksiyona vurup küfürler savurdu etrafa.

korkuyordu taehyung'un aylarca sakladıklarını öğrenmesinden. ki bu tavırlarına bakılırsa öğrenmişti bile, şimdi de jeongguk'tan uzaklaşmaya çalışıyordu. taehyung'u kaybetme korkusuyla dolup taşarken arabayı çalıştırıp hızla sokaktan ayrıldı.

☆☆☆

naber