10

155 16 2
                                    

თავი ავწიე და დავინახე ჯონგუკი.
-ლიზა!რა გჭირს?
-არაფერი!არაფერი!წამოვდექი და ცრემლები შევიმშრალე.სახლში მივდივარ!
-არამგონია სახლის გზა იცოდე!მითხრა მან შევჩერდი და უკან შევიხედე.
-როგორმე მივაგნებ!გზა გავაგრძელე.
-შორია ფეხით ვერ წახვალ ახლა 3 საათია არამგონია ტაქსი ან სხვა რამე მუაშაობდეს ამ დროს!
-და შენ რა გინდა?რატომ ხარ აქ ღამის სამ საათზე?
-მე უბრალოდ....
-კარგი არ მაინტერესებს!წამიყვანე სახლში!
-საწვავი არ მყოფნის მანამდე!მალე ამომეწურება!ჩემთან წავიდეთ აქვე ახლოს  მაქ სახლი!
-კარგი ერთი პირობით!არ მინდა რომ მინა მანდ იყოს!მერე დაიბარე და რაც გინდათ ის გიქნიათ!
-ის არ იქნება!
-ჰმ!არ მჯერა!ვთქვი და მანქანის კარი გამოვაღე,ისიც ჩაჯდა და წავედით,გზას უყურებდა და ხან ჩემს ფეხებს დახედავდა."ღმერთო რამ ჩამაცვა ეს კაბა?!"ჩემი შავი ჩანთა კლათაზე დავიდე რომ ცოტა მაინც დაეფარა ფეხები.
-მოვედით შეგიძლია გადმოხვიდე!კარი გავაღე და გადმოვედი.
-წამომყევი!მითხა და ხელი ჩამკიდა.
-ხელი!!
-კარგი!თქვა და გასწია.
-თავი ისე იგრძენი როგორც საკუთარ სახლში!
-მასე ვერასდროს ვიგრძნობ!მაგრამ ვეცდები!
-ოთახს მოგიმზადებ!თქვა და მაღლა ავიდა.მე დივანზე დავჯექი ტელეფონს დავხედე მაგრამ გამახსენდა რომ დამჯდარი იყო
-ჯანდაბა!
-მოგიმზადე ოთახიც!
-კარგი!მადლობა!
-ტელეფონს დაგიტენი!
-შენ რა ჩემს აზრებს კითხულობ?
-ჰაჰ!არა მივხვდი!
-კარგი,მანახე ჩემი ოთახი!ვუთხარი ის კიბეებზე ავიდა მეც გავყევი.ოთახი ძალიან დიდი იყო.
-ერთი ადამიანი ვარ 10 კი არა ძალიან დიდი ოთახია!გამეღიმა
-ერთად ვწვებით!
-რააა?
-ხო ერთად ვწვებით!ჩემს ოთახში მწერები დაფრინავენ და არ მაძინებენ!აქ უნდა დავწვე!
-ჯონგუკ!არა!
-ჩემი სახლია!
-არ მაინტერესებს!
-ლიზა!
-რა გინდა!
-აქ ვწვები!თქვა და მაიკის გახდა დაიწყო!
-კარგი.. კარგი!თვალებზე ხელი ავიფარე.
-რატომ იხდიი?წადი რამე მაიკა ჩაიცვი ასე არ შეიძლება!
-კარგი ხო!ჩაიცინა და ოთახიდან გავიდა!მე ამასობაში დრო ვიხელთე და კარები გადავკეტე.
-ლიზა!კარები გააღე!
-არა!
-გეყოფა!
-არამეთქი!რას მიზამ?
-კარგი!წავიდა.მე კარები ისევ დავკეტე მაგრამ უცებ გაიელვა და შუქი ჩაქვრა!
-აააააააააა!დავიყვირე.
-რა ხდება?
-მეშინიაააა!ვკიოდი.
-კარგი დამშვიდდი და კარები გააღე!გავაღე და ჯონგუკი შემოვუშვი.
ჩამეხუტა და საწოლში დამაწვინა თვითონაც გვერდზე მომიწვა.ცოტა ხანს თვალებში ვუყურებდით ერთმანეთს..
-რატომ მიყურებ ასე?მკითხა მან
-რას ბოდავ?მე არ გიყურებ!
-კარგი!თქვა და მაკოცა.
-ჯ..ჯონგუკ!
-ბოდიში!მიყვარხარ!თქვა და გვერდზე გადატრიალდა.
ვერაფრით ვერ დავიძინე,ტელეფონი ქვემოთ მქონდა ამიტომ საათს ჯონგუკის ტელეფონზე დავხედე ლოქსქრინზე მინას ფოტო ეყენა.მეწყინა!მეუბნება რომ ვუყვარვარ მაგრამ მაშინ მინა რაში სჭირდება?
-აჰჰ!ლიზა რა გჭირს?მკითხა ჯონგუკმა
-ვერ ვიძინებ რა გავაკეთო?
-თვალები დახუჭე!
-არ შემიძლია!შემეშვი!ვთქვი და მეორე მხარეს მივტრიალდი.
დილით:
როგორც იქნა დამეძინა,მაგრამ ისე კარგად ვერ დავიძინე როგორც ჩემს სახლში ვიძინებდი ხოლმე.ყველაფერი მტკივა მათ შორის გულიც!
გვერდზე გავიხედე ჯონგუკი არ იწვა,გამიხარდა.ავდექი აბაზანაში შევედი და წყალი გადავივლე შემდეგ ჩემი კაბა ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.
იმხელა სახლია მეშინია დავიკარგო.
-ჯონგუკ!აქ ხარ?
-აქეთ ვარ!მარჯვნივ!შევიხედე და დავინახე ჯონგუკი რომელიც დივანზე იჯდა,ჩიფსს ჭამდა და ფილმს უყურებდა.
-ჯონგუკ მე უნდა წავიდეე!
-კი მაგრამ რატომ?
-იმიტომ რომ მინდა!გასასვლელისკენ წავედი.
-კარგი რაა დარჩი!
-არა მეთქი!
-კარგი მაშინ თავად წადი!მე არ წაგიყვან!
-ვინმემ გთხოვა ჩემი წაყვანა?არა არავინ ამიტომ ხმა ჩაიგდე!ვთქვი და კარები მივხურე."სულელი"გავიფიქრე ჩამეცინა და სახლისკენ წავედი.
სახლში წასასვლელად ნახევარი საათი დამჭირდა,როცა მივედი ჩანთას დავუწყე ძებნა!
-აჰ!ჯანდაბა ჯონგუკთან დამრჩა!რომ მომიტანოს ვისი ტელეფონით მივწერო?ანუ ისევ მიწევს წასვლაა?
კარგი რააა...ავდექი და ისევ წავედი ჯონგუკის სახლში.ისევ 30 წუთი ვიჯექი ავტობუსსში და უაზროდ ვიხედებოდი იქეთ-აქეთ.თეჰიონი გამახსენდა,"ნეტავ რატომ მოიქცა ასე?ან მე რატომ მეწყინა?"ამოვიხვნეშე და გარეთ გავიხედე.მალევე მივედი ჯონგუკის სახლშიც.კარზე ზარი დავრეკე მაგრამ ჯონგუკმა არ გამიღო..ვინ იქნებოდა მეტი?დიახ მინა როგორც ყოველთვის!
-გამარჯობაა!რით შემიძლია დაგეხმარო?
-იცი მე აქ....
-ჯონგუკს არ სცალია!
-ჯონგუკს კი არა არც მე მცალია ამიტომ მომაწოდე ის ჩანთა!
ჩაიცინა უკან მიბრუნდა და ჩანთა გამომიწოდა,ამასობაში ჯონგუკი ზემოდან ჩამოვიდა ტანზე არაფერი ეცვა მხოლოდ შარვლის ამარა დადიოდა,რა მიკვირს?რატომ არ უნდა იაროს შეყვარებულთან მასე?
-მადლობა!წავედი.
-ჰეი ლიზა დაბრუნდი?
-არა!მივდივარ!
-დარჩიი!
-მომშორდი!დავუყვირე და სახლისკენ წავედი.არ მინოდა ტრანსპორტით წავსულიყავი ამიტომ ფეხით გადავწყვიტე წასვლა.გზად ერთ პატარა საყვარელ კაფეს წავაწყდი,გადავწყვიტე რომ შევსულიყავი.როცა შევედი დავინახე რომ მიმტანს ეძებდნენ ანაზღაურებაც ცუდი არ იყო ამიტომ გადავწყვიტე აქ დამეწყო მუშაობა.
-გამარჯობათ!ვუთხარი ვიღაც ბიჭს
-გამარჯობა გოგონა!მითხრა მან და გამიღიმა
-რა გნებავთ?
-იცით აქ სამსახურის თაობაზე ვარ მოსული!
-ააჰაა გასაგებია!გისმენთ!
-ამმ...
-მე ვარ უფროსი და შეგიძლია მითხრა შენს შესახებ!
-კარგით,მე ვარ ლიზა 24 წლის!ვლაპარაკობ სხვადასხვა ენებზე მაგალითად:იაპონური,ქართული,იტალიური და რაც მთავარია ინგლისური,ინგლისურადაც შემიძლია საუბარი.
-ძალიან კარგი,ვფიქრობ რომ შეგიძლია მუშაობას შეუდგე,რა თქმა უნდა ხვალიდან!ან დღეიდან როგორც გირჩევნია...ხო მართლა მე ჯეიჰოუპი ვარ შეგიძლია ჰობი დამიძახო!თქვა და საყვარლად გამიღიმა
-კარგი!ვუთხარი მე
-წამოდი დანარჩენებს გაგაცნობ!მითხრა მან,წინ წავიდა მე უკან მივყვებოდი ძალიან გამიხარდაა!ძალიან.
-ხალხო!ახალი გვყავს!ლიზა!
-სასიამოვნოა!თქვა ყველამ.ახლა კი სათითაოდ დაიწყეს გაცნობა ერთმანეთის.
-მე კიმ ჯისუ ვარ
-სასიამოვნოა
-მე მინ ნამრა
-სასიამოვნოა
-ჯეონ მინი!
-სასიამოვნოა
-მე კიმ ნამჯუნი!
-სასიამოვნოა!ძალიან გამიხარდა თქვენი გაცნობა!
-ჩვენც გაგვიხარდა ლიზა!
_________________
💗💗
Vote✅️
Com✅️  love youuuuuuuuuuu💖შეცდომებს არ ვიმჩნევთ😫

first love || პირველი სიყვარული (დასრულებული)Where stories live. Discover now