first love || პირველი სიყვარული (დასრულებული)

14

დილით გვიან ავდექი დაახლოებით 1 საათისთვის.
-რამ დაგაძინა ამდენ ნახს?მკითხა დედაჩემმა
-ძალიან დაღლილი ვიყავი!ვუთხარი და ტანსაცმლის ჩაცმა დავიწყე.
-მარი იყო მოსული!
-მერე?
-ვუთხარი ძინავსთქო და წავიდა.
-კარგი!ვუთხარი დედაჩემს და სამზარეულოში შევედი.სპაგეტი გადმოვიტანე თეფშზე და ჭამა დავიწყე.შემდეგ აბაზანაში შევედი და სახე დავიბანე.რომ გამოვედი ტელეფონზე დარეკა ვიღაცამ დავხედე და ჯონგუკი აღმოჩნდა.
გავთიშე და მისი ნომერი დავბლოკე.
-ლიზიიიიიიიი!შეგიძლია მაღაზიაში გახვიდეე?
-კი მაგრამ ქალბატონი სად არის?(ჩემს დაზე ვიგულისხმე)
-არ არის სახლში.
-როგორც ყოველთვის!
გავედი ოთახიდან და სამზარეულოში დედაჩემთან შევედი.
-კარგი!რა მოვტანო?
-ესეიგი 2 ცალი პური.1კონა მწვანილი და 2 კილო ვაშლი.
-კარგი!ვუთხარი დედას.ოთახში შევედი და ტელეფონი ავიღე შემდეგ კი გავედი სახლიდან.როცა მივედი ყველაფერი ვიყიდე და კაფეში შევედი.ჩამოვჯექი და ყავის სმა დავიწყე.უცებ კაფეში  ჯონგუკი შემოვიდა .ყავა გადამცდა და ხველება ამივარდა.წამოვდექი და გასასვლელისკენ გავედი მაგრამ გოგონამ შემაჩერა.
-უკაცრავად ფული არ გადააგიხდიათ
-ამმ ბოდიში აჰა აიღეთ!ვუთხარი ხმადაბლა და კაფე დავტოვე.
-ჰუუუჰ!მადლობა ღმერთო!
ვთქვი და სახლისკენ სწრაფი ნაბიჯებით გავედი.
-სად იყავი ამდენ ხანს?მკითხა დედაჩემმა
-კაფეში შევიარე.აჰა აიღე!ვთქვი და პარკი მაგიდაზე დავუდე.
-მადლობა!
-არაფრის!
ოთახში შევედი და საწოლზე წამოვწექი.
-ახლა გარეთ გასვლა საშიშია, ვიცი თუ მან დამინახა მომიტაცებს ეგ ნაბიჭვარი!
-ვიზე ამბობ!შემოვიდა ჩემი და
-ვაიმე ანა ხომ შეგიძლია დააკაკუნო?გული გამიხეთქე.
-ლიზი!არ აპირებ კორეაში დაბრუნებას?
-რატომ მეკითხები?
-რავი ისე!
***
უკვე ღამის 12 საათია და ფანჯარაზე კაკუნის ხმა ისმის.
-ღმერთო ჩემო!შემეშინდა შუქი ავანთე და დავინახე იდიოტი ჯონგუკი რომელიც თოკის დახმარებით ამონძვრალიყო და კორპუსის აივანზე იდგა.
-ღმერთო ჩემო ჯონგუკ!მივედი და ფანჯარა გავაღე.
-სულ გაგიჟდი არ....?სიტყვა არ დამასრულებინა იმ წამსვე ჩამეხუტა.
-მომენატრე!
-სამწუხაროდ მე იგივეს ვერ გეტყვი!
წადი გთხოვ!
-ლიზი აქ ჩამოსვლა იცი რამდენი დამიჯდა?
-ჯონგუკ თავი დამანებე.დაბრუნდი კორეაში,შემეშვი.
-შენს გარეშე არსად არ წავალ!
-ლიზიიი!ვის ელაპარამები!გაისმა დედაჩემის ხმა რომელიც ნელ ნელა უახლოვდებოდა ჩემს ოთახს.
-ღმერთი ჯონგუკ ახლავე დაიმალე!
-კი მაგრამ...
-საწოლში შედი!.
კარები გაიღო და როგორც იქნა ჯონგუკმა მოასწრო დამალვა.
-რა ხდება?შენს თავს ელაპარაკები თუ ვინმე არის აქ?
-არა ვინ უნდა იყოს?
-დაწექი!
-რა?
-რატომ დგახარ ამ შუა ღამეს დაწექი და დაიძინე!ფანჯარა რატომ გაქვს ღია?
მე ნელ ნელა მივუახლოვდი საწოლს და ჩავწექი.ჯონგუკმა კი ხელები წელზე მომხვია.
-ლიზი ძალით რატომ ცივები?ფანჯარა დაკეტა და ოთახიდან გავიდა.
-დაიძინე!
-ჯონგუკ მორჩი!
-კარგი რაა
-თეჰიონი როგორ არის?
-მოგხვდება!იქნებ ჯერ მე მომიკითხო.
-ვიღაც ეჭვიანობს!
-და ეს ვიღაც არის ლიზა!
-რატომ მე?
-იმიტომ რომ მინას გამო დატოვე ქვეყანა არა?
-რა სისულელეა.
-აცნობიერებ რომ ერთად ვწევართ?
-კი!ვუთხარი მე.
-ასე ვიყოთ.
-არავითარ შემთხვევაში!სხვათაშორის ისევ გაბრაზებული ვარ შენზე!
-კარგი რაა ბოდიში ხომ მოვიხადე?მოვიხადე ხო?
-მომშორდი რააა.
-კარგი წავედი,ხვალ იმ კაფეში შევხვდეთ ისევ კარგი?
-რაა?მნახე?
-კიი!კარგი წავედი.გარეთ გავიდა.
თვალებში ვუყურებდი ნელ ნელა ჩემსკენ წამოვიდა და თავისი ტუჩები ჩემსას შეახო?
-კარგად პატარა!ხვალ გნახავ!
-კარგად ჯონგუკ!ფრთხილად ჩადი!
______________________
😭😭ვიცი! ვიცი!დავაგვიანე!შეიძლება ეს ფიკი დავასრულო და შემდეგ დავტოვო ვათპადი.
❤️