Ambulansın sesi gelmişti kulağıma. Ben sadece öyle duruyordum. Ne Jimine yardım ediyordum nede ambulansın önüne koşuyordum. Sadece ağlıyordum. Şoka girmiştim galiba. Sevdiğim adam yerde kanlar içerisinde yatarken bir şey yapamıyordum ona ve ya yardım edemiyordum ona. Yapa bildiöim tek şey ağlamaktış. İçimden binlerce kez Tanrım onu koru diye haykırıyordum. Ama sanki kurtulamicaktı. Neden böyle hissetmiştim?. Çünkü çok fazla kan kaybetmişti Jimin. Ambulans gelmişti Jimini almışlardı ama nedense çok kan kaybetdiğini söylüyorlardı. Şakaydı inanmıyordum onlara. Onlar şaka yapıyorlardı bizi korkutmak için. Ama ben inanmadım onların bu yalanına kanıcak değilim. Belkide yalan değildir Yoongi diye geçirdim aklımdan. Hayır hayır yalan. Evet yalan neden yalanlarına inanmalıyım ki?. Ben kendimi kandırken herkes hastaneye gitmişti bense evde yapayalnız kalmıştım. Bir anda kapı açılma sesi geldi. Kimin geldiğine bakmak istedim. Ayağa kalkır kalkmaz gördüğüm bedenle mutfağa koşmuştum. Hayır evde yalnızım ne yapmalıyım korkuyorum yardım edenim yok kimsem yok hiç kimsem. Mutfağa girer girmez elime en iti bir bıçak almıştım eline ufacık bile değse elini kesecek bir bıcaktı. Bıçağı aldığım gibi arkamı dönmüştüm. Hassiktir önümde duruyordu. Evet gelen kişi katildi sanarım sıradaki hedefi bendim ama bu sefer ben onu öldürecektim Jiminin intikamını alıcaktım. Katil üzerime koşmaya başlamıştı ki ben yana kaydım. Katil boşa çıkmıştı Jimindeki gibi. İkinci kez üzerime koşarken yine boşa çıktı. Bem onu vurmuyordum çünkü katil olmak istemiyordum. Katil yine üzerime koşunca bu sefer bıçağı bıçağıma değmişti. Ama yine ıskalamıştı salak katil. Ah bu defa çok kötü sinirlenmişti sanarım. Koşarak geliyordu ben bir şey yapamamıştım. Bıçağı tam kalbime getiriyordu elini tutdum. Elinden bıçağı aldım ve kendi bıçağımlamüzerine gotmeye başladım. Katil geri geri gidiyordu. Korkmuştu belli ki. Ben katilin üzerine giderken katil geri geri ilerliyordu ta ki sırtını duvara çarpana kadar. Katil yere çömelmiş korkudan duvarın kenarına sığınmaya çalışıyordu. Bense bıçağı katilin çenesinin altına koydum ve kafasını yukarı kaldırdım. "Eğer seni bir daha buralarda gezdiğini görürsem bu çenenin altındaki bıçağı bizzat köküne sokarım" demiştim katil yutkunmuştu. Baya korkmuştu çünkü güçsüz bilmişti beni ama öyle değildim işte. Katil yerden kalkmıştş kapıya kadar onu bıçakla götürdüm kapıdan çıkar çıkmaz koşmaya başlamıştı katil. Öyle koşuyordu ki arkasına bile bakmıyordu. Cebinden paraları bile düşüyordu ama yinede dönüp almıyordu paraları.
_________________________________________
En son katilin üzerime koştuğunu hatırlıyordum. En sonunda karın boşluğumda ağrı hissetmiştim ve gözlerim kapanmıştı. Bir kaç zaman sonra siren sesleri duyuyordum ama gözlerimi açamıyordum. Ağlama seslerini bile duymuştum. Neler oluyordu?. Arkadaşlarım neredeler?. Yoongi nerde?. Bana noldu. Ah noluyor burada bpyle hiç bir fikrim yok. Epey zaman sonrasında düt diye sesler duymaya başlamıştım. Bu gariplikler neydi böyle ah Tanrım noluyor neden gözlerimi açamıyorum?. Zaman getikten sonra gözlerim yavaş yavaş açılmaya başlamıştı. Kenardan uyandı diye bağıranlar vardı onlar kimdi?. Gözlerimi açtığımda canımdan çok sevdiyim arkadaşlarım vardı. Peki ya Yoongi?. O nerdeydi?. Niye gelmemişti?. Hiç mi istemedi sevmedi beni?. Hiç mi endişelenmedi ağlamadı?.
Jm:
Yoongi neden gelmedi?
Jk:
Lan sahi nerde o?.
Tae:
ONU UNUTTUK BİZ YA BAŞINA BİR ÇEY GELİRSE.
Rm:
Kapa şu şom ağzını. Jimin taburcu olucaksın gidicez doktor sana ilaç verice her gece yarana sürmen lazım ma kendin sürmemelisin doktor öyle dedi nedrnini bilmiyorum.
Jm:
Tamam tamam.
Bebeklerimmm bu kadar yaza bildim daha demin uykudan uyandım ama yine uykum geliyor gözlerim kapanıyor yazamıyorum. Hepinize iyi geceler hepinizi öpüyorum MUUUUUUUUUUUUUUAAAAAAAAAAAAAAAH💋💋
