Geçiyor günler
Acının eşiğine oturmuş
İzliyor zamanı ötelerden
Eylül bitti
Ekimde biter
Ömürde biter
Acı bitmiyor
Kederin en ince çizgisinde
Asılı kalıyor insan
Bırakmıyor geçmişi
Takılıp kalıyor bir eylül akşamı
Esen bir rüzgarın
O an içinde bıraktığı huzuru düşünürken
Buluyor kendini
Acının eşiğinde
Kaçmak istiyor düşüncelerden
Her şeyden sıyrılıp
Bir anlık huzura arkadaşca sarılmak istiyor
Kaçmaktan yoruldum
Kendimden mi hayır
Peki neyden
Bilmiyorum
Geçmişimden mi belki
Dönüp arkana bakmak gibi olmuyor
Geçmişi seyrediş çoğu zaman
Yine de ha öyle ha böyle
Geçiyor günler
Kimine habersizce
Kiminin en yakınından
Kimiyle el ele
Akıp gidiyor zaman
O zamanın içinde kayboluyorum
Susuyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KELEBEK DOKUNUŞU
PoetryŞiir nedir? Kelimelerin arasında oynanan saklambaç. Ruhumuzu kırbaçlayan baskılanmış duygulardan uzaklaşıp kelimelerle verilen savaş. Bir kaçış rampası. Kim nerden bakıyorsa odur. En çok da sessizliktir şiir...
