Gayet ciddi bir şekilde sunduğum evlenme teklifi karşısında Jaemin gülüyordu. Oysa ki oldukça ciddiydim bu konuda. Neden ben dururken ailesi onu başka bir kadınla evlendiriyordu?
Olay aslında basitti. Ailesi bok gibi zengindi Jaemin'in. Hayatımda tanıdığım en paragöz aileye sahipti. Jaemin ve benim ilişkimi biliyorlar fakat tabii ki de onaylamıyorlardı. Jaemin'i defalarca benimle tehdit falan ettiklerini görmüştüm ama onlardan korkmuyordum. İzin vermezdim. Fakat iş fazlasıyla ciddi gibi görünüyordu çünkü senelerdir onlara korkusuzca karşı gelebilen Jaemin bu sefer sesini çıkaramayıp boyun büküyordu.
"Jaemin...Ciddiyim ben." Sesim fazlasıyla kısıktı. Onun bana inanmasını bekliyordum. Teklifimi kabul etsin ve birlikte herkese göğüs gerebilelim istiyordum.
"Sisi-"
"Lütfen..."
Ağlıyordum. Jaemin bana inanmıyordu çünkü bunun aptalca bir teklif olduğunu düşünüyordu. O bana inanmıyordu çünkü bunun asla bir işe yaramayacağını biliyordu. En çok da bu acıtıyordu ya canımı. Ondan bir güç alamıyordum çünkü çoktan boyun eğmiş durumdaydı.
"Bana bak lütfen."
İncinmemden korkarcasına tuttu çenemi ve ona bakmamı sağladı. Yüzündeki gülümseme acı bir tebessüme dönüşürken yaşadığım umutsuzlukla daha çok ağlamaya başladım. Hala her şeyin bir şaka olduğunu söylemesini istiyordum. Ve söz veriyorum, böyle bir şaka yaptıysa bana, ona asla kızmayacaktım.
"Ama böyle yaparsan ben bırakamam ki seni."
Sesindeki acı bana bulaşarak kalbimin üzerine öküz gibi yerleşti. "Bırakma zaten!" diye bağırdım bu sefer. Kafayı yiyecek gibiydim. Aklımı kaybedecek gibi hissediyordum.
Jaemin hiçbir şey söylemedi. Aptal bir çocuk gibi davranıyordu. Onun bu gayretsiz hali sinirimi bozmaya başlamıştı. Dakikalardır birbirimize bakmamıza rağmen tek kelime etmiyor, her şeyin aksi bir şekilde gözlerime son kez bakarmış gibi izliyordu beni. Onu sertçe ittim omuzlarından. Hızla ayağa kalkarken o olduğu yerde kalmaya devam etti.
"Her zaman çok aptaldın! Ama bugün ekstra aptalsın!"
Bağırdım. Cümlelerimin mantığını sorgulamadan bağırmaya, ona hakaretler etmeye devam ettim. Bitmek bilmeyen göz yaşlarım sayesinde onun yüzünü göremiyordum. Bunun için şükredebilirdim. Çünkü onun bana öyle bakan suratını gördüğümde pişman olabilirdim. Fakat pişman olmak istemedim.
"Git Jaemin. Git ve bir aileye sahip ol. Gerçek ya da sahte, umurumda değil. Korkak gibi kaç ve git. Benden bu kadar."
Ama cevap gelmedi. Dakikalar birbirini kovaladı. Fakat yine de cevap gelmedi. Sinirle gülmeye başladım. Gerçekten de aklımı yitiriyor olmalıydım. Gayet huzurlu geçen günümün gecesi neden cehennemden farksız olmaya başlamıştı? Hatta, çoktan olmuştu bile. Çünkü ben çoktan yanmaya başlamıştım o kor ateşte.
"Evet."
Tek bir kelime. Onun titreyen sesi kulaklarıma dolduğunda hızla arkamı döndüm. Bu sefer yüzünü görebiliyordum. O tuhaf ifadesini görebiliyordum. Heyecanlı, mutlu, endişeli ve korkak gibi görünen o tuhaf ifadesi... Sadece gözlerinin içine bakıp ne saçmaladığını dinlemek için bekledim.
"Ne eveti?"
"Seninle evlenirim. Yani evet."
Duyduklarım gerçek mi diye, bu cümle onun ağzından mı çıktı diye düşünerek olayı algılamam biraz fazla uzun sürmüştü. Fakat algıladığım o anda, kendimi tutamayarak, sanki saatlerce ona saydırmamış gibi koşarak boynuna sarıldım. Bacakları daha fazla onu taşımak istemez gibi koltuğa serildi bedenimle birlikte. Kollarını sıkıca bedenime sardı benden güç almak istercesine.
"Gerçekten mi?" dedim kendimi tutamayarak. Hiç gecikmeden o kıkırdayan sesini duydum. Aşina olduğum ve her anımda beni kutsayabilen o sesini...
"Gerçekten," diyerek fısıldadı kulağıma. Sıcak nefesi tüm bedenimi sararken yapabildiğim kadar sokuldum ona.
"Ben de söz veriyorum," dedi hiç beklemeden. Sesi hiç beklemediğim kadar güven veriyordu bana. "Senin için her şeyi yapacağım."
İşte bu kadardı. Onun bana güvenmesi ve benim de ona güvenmem. Her şeye koyabildiğimiz son nokta buydu. Yıllarca belki de onun bana olan güvenini iliklerime kadar hissetsem de ona yeteri kadar karşılığını verememiştim. Ama az önce ben ona ne kadar da güvensem, onun için neler yapabileceğimi her halimle belli de etsem onun bana olan güvenini hissedememiş, hatta olmadığını düşünmüştüm. Ama yalandı işte. Aslında ben ona çok güveniyordum ve bunu şu anda çok daha net hissedebiliyordum.
Jaemin'in bana yıllarca sarf ettiği sevgi sözcüklerindense bana güvendiğini belli eden bakışlarını hayatım boyunca her şekilde tercih edebilirdim. Ve bunun karşılığını ona çok iyi bir şekilde vereceğim konusunda da oldukça emindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
