It's a story of how long can you wait for your love. and to what extent you be willing to sacrifice for the them , and of how far can you be selfless for them.
It's a test of time and love.
Tunghayan ang storya nina Lotis at Straw "In their Delulu...
We are currently arranging the stuffs we bought sa condo na titirhan namin. It is inside the school's property to those students who opted not to use the school's dormitory. Magkatabi yung unit namin. Gusto sana ng parents nya na sa iisang condo lang kami titira para mabantayan at maalagaan ko anak nila. Ang concern ko lang naman baka ma tsismis pa na live in partner kami. Ayokong pati tsismis ng tao ihahandle nya pa. I know very well how fragile she is. Kaya I suggested na yung wall na mag didivide sana ng unit namin ay ginawang secret door. Mukha lang itong malaking mirror that only us has the access para ma open iyun.
And we should be very careful kapag kunyari may bisita kami, lock yun for us not to enter each room.
Syempre na sa akin ang lutuan.
Nang tapos na ako sa pag aarrange ko ng mga pinamili ko kahapon ay nag punta ako sa room nya and guess what, di pa sya tapos.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Malinis at ma organize naman sya. Ang gusto ko sa mga pinamili nya very minimalist lang.
"Alam mo ba, pagod na ako."bigla nya lang sabi.
"Ano? Share mo lang?" sabi ko habang natatawa.
"Oh ako."pagbabawi ko. Alam ko naman yung ibig nya na sabihin. Ipapalinis nya sakin yung mga kalat nya. Yung mga cartoons, at kung ano ano pang packaging ng mga pinamili nya.
"Thank you!"sabi nito then hugged me.
"Ang galing mong mambolang lotus ka!"sabi ko then slightly push her away from me para makapagsimula na akong magligpit.
Ahh.. Marupok na kung tawagin dahil sinusunod ko lahat ng gusto nya. Pero nasanay na rin kasi ako. Akalain mo ba naman since three years old ako nag aalaga at nagbabantay sa kanya. Hindi ako nauubusan ng pasensya at iintindi sa kanya. Masaya akong masaya sya. At everytime na may hihilingan sya sakin or whenever she asked help from me, ay gusto ko yung pakiramdam na may silbi at halaga ako sa kanya.
Scks! Napakalamya ko. Pero hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ko na lamang kagusto na magkaroon ng relevant sa kanya.
Pagkatapos kong linisin yun ay nagpunta na akong kwarto. Mahimbing na yung tulog nya. Hindi na ako nag luto o kumain ng lunch kapag yun kasi mahimbing ng natutulog, ayaw ng ginigising. At kapag naman na kakain ako, maya pag gising nun mayayaya yung kumain sa labas tapos ipapa ubos nya rin saakin yung foods nya. Kaya ayokong magbusog ngayon.
