Bir çay bahçesinde buluştu yollarınız.Siparişi verilen sade kahveleriniz içilmeyi beklerken senin gözlerinden döküldü gitti masanın üzerine göz yaşının yorgun damlaları.Zaman, pili azalmış bir saat gibi yavaşladı,yavaşladı ve durdu.Sende geçmişin play tuşuna basıldığı an.
Yüreğini yerinden çıkarmak istercesine bir hızla çarptı yüzüne birlikte içilen son kahvenin hatırı.Hatırı olan insan son kahveyi bitirip kalkmıştı oysaki masadan,tüm hatıraları sana bırakarak.
Şimdi aynı mekanda ayrı masalarda ayrı insanlarla 40 yıllık hatır için sözleşmeler yapılıyor.Hiç bir zaman tutulmayan sözler işte ,klasik kandırmacalar olmayacak duaya amin demek gibi birşey biline biline tekrarlanan.
Kalkıp gidesin geliyor masasına sözleşmelerin altına kefilim diye imza atmak istiyorsun,tecrübelerine dayanarak.Ben daha önce bu oyunda rol aldım ,baş kahramandım sezon finalinde öldüm ve oyun bitti demek istiyorsun titreyen sesinle ,yapamıyorsun ,yapma zaten dostum.Bize yakışmaz.Biz saygımızı çay bahcelerinde bırakmadık veya buralarda yüklenmedik.
Sevgimiz şimdi kaldı kahve fallarında.Sen benim 40 yıllık değil ömür boyu kabulümdün.
Sevgilim sen şimdi neyin araşıyındasın şimdi karşındayım gel,gel,gel tekrar tekrar kabulümsün.Gel bir kahve içelim falına baktıralım.Falda sen bana çık ben sana.Yeterki birbirimize çıksın tüm yollar.Başka gözler ben gibi bakamaz sana.Ben gibi sevemez seni.Ben yine senin olurum .Ben senin güzelliğine değil senin rakı içişine aşık oldum,paşam deyişine aşık oldum.
Gel lan gel.
Herşeyi siktir et gel.
Diyemediniz. Geçmisler oldu,zaman onsuz oldu,sen onsuz oldun.
Takdire şayan hareketinden dolayı tebrikler.
