Little Stupid Things 2

10

'Lieve Justin, ik kan je niet goed genoeg bedanken voor alles. Onze band is zoveel beter geworden de afgelopen jaren, ik.. Ik kan niet geloven dat je nooit meer wakker word in onze kamer, me nooit meer troost, of knuffels geeft, door mijn haren strijkt of kusjes op mijn voorhoofd drukt. Jij was de reden van al het geluk in mijn leven en dat zal je blijven. Ik heb zoveel gelachen met je en het idee dat ik je nooit meer vast zou kunnen houden, is killend. Een broer zoals jij, is een droom van iedereen. Ik hou zo ontzettend veel van je. Je betekend alles voor me. Je was, bent en blijft de beste. De allermooiste ster.' Het kost me minuten om dit eruit te krijgen, door de vele snikken, hikken en tranen. Ik kijk om me heen, naar alle mensen. Zelfs Thijmen, Max en Jay zijn er bij. Ook Daan, Nils en Owen zitten er om me te steunen. Ze zitten op de tweede rij, en Rein op de eerste. Hij had veel uit te leggen toen mijn ouders terugkwamen en Rein zagen zitten. Het leek alsof mijn moeder ieder moment flauw kon vallen toen ze hem zag zitten. Rein zit op de eerste rij, naast mij en mijn oma. Ik loop terug naar Rein en ga dicht tegen hem aanzitten. Hij pakt mijn hand, knijpt erin en veegt de tranen van mijn wangen. 'Goed gedaan, ik ben trots op je.' Samen zaten we, met tranen die rolden over onze wangen, te luisteren naar iedereen die iets wilde zeggen.

We zitten in de auto terug naar huis, ik lig tegen Rein aan en hij heeft allebei zijn armen om me heen. Met mijn hoofd tegen zijn borst, en zijn hoofd op mijn hoofd. Ik hoor aan zijn ademhaling dat hij slaapt. Ik speel wat met zijn vingers terwijl ik luister naar het gezoem van de motor en het getik van de regen op de ramen. Rein maakt pruttelende geluidjes. Net zoals Justin deed als hij sliep. Het was raar dat ineens alles wat ik hoorde, zag en deed me doet denken aan Justin. Het is ook een schuldgevoel. Hij heeft mij wel altijd gesteund en geholpen maar ik heb nooit gevraagd hoe het met hem ging. Ik zucht zachtjes. Mijn moeder kijkt via haar spiegeltje naar ons, en ik zie dat ze toch een kleine glimlach om haar mondhoeken heeft. Ik sloot mijn ogen, en toen ineens drong tot me door: volgende week gaat Rein op wereldtournee.

--

Arme Julia. :(