Yavaşça açtı kapıyı... Annem ağlıyordu. Demek ki korkmuş. Tom Blanke Stella'ya sertçe baktı. Kızmış gibi.. Sanki kandırıkçıymış gibi.. Konuşmaya daldı sonra:
-Senin hiç çocuk kaçırdığını düşünmemiştim. dedi. Seni tanımasam da diye devam etti. Stella geri çekildi üzülerek. Eve girdi. Ben karşı çıktım:
-Hey ukala! diye bağırdım sertçe. Annem kızdı. Beni sürükleyerek eve götürdü. Yağmur yağıyordu. Evin camından bakarak Stella'yı düşünüyordum. ŞAKUR-ŞIKIR. Rüzgarla birlikte bir ağaç yaprağı camın kenarına kondu. Aşağıdan bir ses geliyordu:
-Billy! Billy! Atla hadi!!! Ben Stella. Çabuk ol! dedi.
Çok şaşırmıştım. Heyecanlandım ve onla birlikte balkondan atladım. Yanıma bir çanta aldım içine lazım olacak bir şeyler koydum. Ve birlikte lunaparka gittik. Gülmeye ihtiyacımız vardı. İçerden girdiğimiz an büyük ama bizi şaşırtan bir kalabalık ile karşılaştık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
STELLA
AbenteuerSarışın Zengin , küçüklüğümden beri bir banka oturur. Sanki birisini beklermiş gibi her akşam üstü gelir. Her gün arkasından koşarım, sonra bir yere girer ve ortadan kaybolur. Bazen de arkasından bağırırım ama beni duymaz veya da duymamazlıktan geli...
