STELLA

Büyük Koca Köşk

Kapıdan girer girmez, abim Rory kafama topu fırlattı. Mutfağa yaklaştıkça güzel, o mis yemek kokuları burnuma geliyordu. Ailecek işlerimizi bitirince sofrada buluştuk. Annem sırasıyla tabaklarımıza yemekleri doldurdu. Yemekte Çin makarnası vardı. Annem de en sonda mutfak eldivenlerini bir kenara çıkartarak sofraya oturdu. Bir an sofradan kalktım. Kendimi odaya kilitledim, sanki bir işim varmış gibi yani... Patenimi alarak pencereden kaçtım. (tabi kimse farketmedi.) Stella nın peşine düşecektim.

Hava buz gibi... Yanımda mont yok ama dayanabilirim. Patenlerimi ayağıma taktım ve yol aldım. Yol aldıkça ve de hızlandıkça rüzgar üstüme geliyor ve de daha çok üşüyordum. Patika bir yoldan geçtim ormana doğru gidiyordum. Ağaçlar , çeşit çeşit bitkiler , böcek ve hayvanlar peşimi bırakmıyordu. Dikenli bitkiler batıyor , uçan böcekler ise etrafımda geziniyordu. En sonunda karşıma büyük koca köşk çıktı. Beyazdı. Bir sürü camı ve bir sürü katı vardı. Parlak bir görünüşü , ve bahçesinde biçilmiş ağaçlara sahipti. Işıklarla süslenmiş gibiydi. Stella bu kadar zengin miydi ki ? Bir an kendi kendime 'oraya girmem gerek!' diye düşündüm. Çok iyi korunuyordu galiba. Güvenliği geçmem çok zor olacaktı diye düşündüm ama beni hiç zorlamayacaktı. Çünkü güvenlik kulübesindeki adam uyuyordu. Sadece ses çıkarmasam yetecekti. ( Güvenlik horluyordu :D ) Büyük kapıya tırmanmam zor oldu. OLAMAZ! Uyanıyor!!! Bir dakika içinde girmem gerekti. Girdim ama uyanacaktı. Kapıyı çaldım. Kapıyı açan Stella , açmakla salaklık yapmış gibi akıllıca kapıyı kapattı. Kapıya vurdum:

-Bekle lütfen, tanışalım. Ben Billy . 12 yaşındayım Stella.

O an gelen güvenlik beni kucakladı tam götürürken Stella kapıyı açtı ve bırakmasını emretti. Güvenlik 'nasıl isterseniz' şekli ile yere bıraktı beni , ben onun kucağında çırpınırken. Stella:

-Merhaba küçük bey. Ben Stella. Beni tanımıyorsun, merak ediyorsun değil mi? dedi kabaca.

-Evet Stella.

-İçeri buyurmaz mısın? dedi ama zorunluymuş gibi.

-Olur, tabii ki.

-Bak , sana anlatacaklarımı ve beni tanıdığını kimseye söylemeyeceksin!?Oldu mu?

-Tabii.

Büyük bir salona doğru yol aldık (bu arada üşümem geçmişti). Modern şeylerle doluydu. Son çıkan televizyonlar, son çıkan koltuklar, en pahalı süsler falan... Ben ise bu kadar güzel şeyin ardından sadece küçük bir koltuğu tercih ettim ve en rahat yerine oturdum...