YARIM SAAT SONRA***
Tören gelip çattı.Ama ben hala giğiceğim elbiseyi seçememiştim . Maria da abuk subuk elbiseler getirip duruyordu. Ne ya suç benim mi.Hele getirdiği bi elbise pulllllll pul pul nerdeyse balığa dönmüştüm .Heh gine geldi bizim esas kahraman;
-İşşallah güzel bir elbise getirmişsindir!
-Efendim bunu beğeneceğinize eminimmm .
-EEEE neymiş bir bakayım.
-Beğendiniz mi?
- ------------------------
-Efendim?
- ------------------------
- Çık odamdan!
Sonunda baş belası gitmişti gözlerime inanamıyordum.Nasıl öyle bir elbiseyi giyceğimi düğşünmüş olabilir aklım almıyor...Elbise pespenbeydi gıcık oldum yaaa.
Evet annem beni konuşma için çağrıyorrrrrr...İmdat daha giyeceğim elbiseyi seçemiyorum.Nasıl oraya gideyimmmmmmmmm.
-Berra hadi kızım herkes seni bekliyor!
-Annem gelemem...
-Niye kızım?
-Daha hiç bir elbise seçemedim.
-Neeee
-Duydun işte seçemedimm.
-İyi yardıma geliyorum.
-GEL
Annem önce biraz düşündü.Sonra bana bakarak bir elbise gösterdi .İnanamıyacaksınız be o elbiseye ölmüştümmmmmm.
-Anne elbise çok güzelmiş sağol.
-Çene çalmayı bırak ta şu elbiseyi giyyyyyy!
-üff tamam ya sana da iltifat edilmiyor!
Ve annemin elinde elbiseyi alıp giyinmeye başladım.
2 dk sonra hazırdın ve hızlıca konuşmamı alıp kürsüye gittim. Kürsüdeyken bir şey farkettim yanlış konuşmayı elime almışımmmm.Bütün kalabalık bana boş gözlerle bakıyordu bende onlara kızarmış domates gibi yanaklarla bakıyordum. İki dakika öyle bakıştık sonrada yavaş yavaş kalabalık azalmaya başladı.Annem de bana gine nolğdu dermiş gibi bakıyordu.Ben de dayanamayıp bir şeyler söylemeye başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutsuz Prenses
FantasySanırım çevremdeki kızlar arasında en sıkıcı hayata sahip olanım.Hayatım konuşmalar ve balolardan ibaret.Tek istediğim birazcık özgürlük...