Ertuğrul beyin korktuğu başına gelmişti yeğenleri ve oğulları bu acı haberin üstüne delirmiş yerlerinde duramiyorlardi
Ertuğrul bey: Gündüz yeter durun artık
Gündüz Alp: baba nenem dedem hakkın rahmetine kavuşmuşken bizi nasıl tutmak istersinnnn !!!!
Ertuğrul bey: takdiri ilahi evlat ne diye dellenirsiniz
İltekin Alp: yok emmi yok bu sefer değil
Hepsi çıkıp atlarına biner sögüte varırlar yere göğe sığamazlar Sultan Murathan yanlarına gelir
Sultan Murathan: tekrardan başınız sağ olsun uç beyim bana artık müsade gitmem icap eder Konya'da işler beni beklemekte üzüntünüz üzüntümdür pek severdim Süleyman Şahla Haymaanayı Allah gani gani rahmet eylesin mekanları cennet olsun
Ertuğrul bey: sağ olasınız sultanım bizde zordayızdir babamızın öldüğünü bilirdik hep anamızı senin verdiğin vazifeyi bilmeden öldü bildik esas ölüncede kendimizi kaybettik
Sultan Murathan: farkındayım bir müddet sende ağabeyinde obanda dinlenin biraz devlet işlerine ara versin ayakta zor durmaktasın uç beyim bana sağlam sağlıklı lazımdır
Ertuğrul bey: emriniz olur sultanım
Sultan Murathan çıkar ayrılır obadan Konya'ya yola çıkar Ertuğrul bey ağabeyinin yanına varır
Gündoğdu bey: gitti mi sultanımız
Ertuğrul bey: evet ağabey gitti lakin bizim dinlenmemizi ister acımızı atlatmamizi toparlanmamizi ister
Gündoğdu bey: obada bey söylemeden yas edilmiştir kardaşım herkese haber edesin dinlensinler alpler nöbetleşerek dinlensin
Ertuğrul bey: emrin olur ağabey
Ertuğrul bey alp yollatip haber eder herkese en son gücü bittiği için yere oturur
Ertuğrul bey: gölgesiz kalmış gibiyim kavurucu söğüt sıcağında ağabey vahasiz kalmış gibiyim susuzluktan ama bu susuzluk içilmeyen sudan değildir
Gündoğdu bey: bende aynı durumdayim kardasim hepimiz aynı durumdayız
Ertuğrul bey: çöktük be ağabey yıkılmaya mahkumuz gibi
Gündoğdu bey: ama yıkılamayiz Ertuğrul bunu yapamayız
Ertuğrul bey: hiç birşey bilmem ben artık ağabey bildiklerimi unuttum
Gündoğdu bey: aynı şekildeyiz
Sungurtekinle Dündar bey gelirler yanlarına otururlar
Dündar bey: kendimi boşlukta hissedip işe yaramaz biri gibi hisseden tek ben miyim
Sungurtekin bey: yalnız değilsin kardaşım
Gündoğdu bey: hayat amacım yitti sanki dünya çok boş gelir bana
Ertuğrul bey: al bende de o kadar lakin ağabey Süleyman nerededir Dilara sultan yalnız kalmasın
Gündoğdu bey: yalnız değildir Dilara sultan Selcan yanında Süleyman Gündüzlerle beraber gitti
Ertuğrul bey: kendilerini dizginleyemiyorlar kabullenmeye gittiler
Gündoğdu bey: zorda olsa yapmak zorundalar
Konuşmalar devam ederken Abdurrahman destur alıp içeri girer
Rahman: beyim bilirim acımız büyüktür lakin obayi izleyen bir hatun bulduk üstü başı yırtık ve kir içindedir ne yapalım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bozkurtun Gözdesi
Historical Fiction"Ya Devlet olacaz Ya Yok olacaz" " Ya Devlet Başa Ya Kuzgun Leşe"
