｡☆━𝗧𝗼𝗸𝘆𝗼 𝗥𝗲𝘃𝗲𝗻𝗴𝗲𝗿𝘀━☆｡ 𝗛𝗲𝗮𝗱𝗰𝗮𝗻𝗼𝗻+𝗢𝗻𝗲𝘀𝗵𝗼𝘁+𝗧𝗲𝗽𝗸𝗶

« 𝐓𝐫𝐨𝐮𝐛𝐥𝐞 »İ𝗓𝖺𝗇𝖺 𝖪𝗎𝗋𝗈𝗄𝖺𝗐𝖺 / 𝗈𝗇𝖾𝗌𝗁𝗈𝗍

TW: Cinayet, takıntılı sevgi, kan

Y/N , evden okula ve okuldan eve giden 17 yaşında bir kız. Bugün okulda ek derslere kalmıştı ve bu nedenle okuldan çıktığında hava da zifiri karanlık bir şekildeydi. Y/N okuldan çıkmadan önce kulaklığını taktı ve müzik eşliğinde eve doğru yürümeye başladı. Müziği son ses dinlediği için etrafındaki sesleri duyamıyordu... Omzunda bir el hissedene kadar. Y/N direk kulaklığı çıkardı ve arkasındaki kişiye döndü.

Sarı saçlı, saçlarının iki tarafı kazılmış ve boynundan şakağına kadar uzayan bir aslan dövmesi...

''Hey ne işin var bizim bölgemizde? Uza!''(?)

Kimin bölgesi dedi o? Y/N konuşmaya başladı.

''Bizim bölgemiz derken? Evime gitmekteyim.''(Y/N)

''Lafımı ikiletme! Zaten senin gibi bir kızın burada olması bizi tedirgin ettiği falan yok. Toplantımız var diyorum sefil sürtük!!!''(?)

Y/N ' nin gözleri büyüdü... Sinirlenmişti.

''Hey! Sen kime sürtük diyorsun?''(Y/N)

Adam daha çok sinirlenmişti. Elini kaldırıp Y/N'ye vuracağı sırada birisi kolunu tuttu. Y/N o sırada gözlerini yummuştu sonra adamın elini tutan kişiye döndü.

Orkide rengi gözler, esmer ten, beyaz saçlar,kirpikler ve hanafuda kartlarından küpe.

''Shion bu kadar ileri gitmene gerek yok.''(?)

Anlaşılan ilk adamın adı Shion'du.

Shion, adamın söylediği sözle hemen elini indirdi. Diğer adam Y/N'ye döndü.

''Gecikmeden evine git... Buralar sana göre değil.''(?)

''Arkadaşın beni durdurmasaydı zaten evime gidiyordum!'' Dedi Y/N sinirli bir tonla.

Adam kıkırdadı.

''Haklısın... Ama şuan burada benimle atışmaya girersen daha çok zaman kaybedersin... Bu saatte burası tacizci, katil, hırsız, uyuşturucu kaçakları gibi türlü türlü kişiler ve olaylar var.''(?)

Y/N karşılık cevap verme gereği duymadı... Arkasını dönüp eve gitmeye devam etti. Tam kulaklığını takarken duyduğu ses tüylerini ürpertti.

''Görüşürüz Y/N.''(?)

Y/N olduğu yerde dondu... Ardından arkasını dönüp adama doğru ilerledi. Yüzünde korku ve öfke vardı.

''Adımı nereden biliyorsun? Tanıştığımızı sanmıyorum!''(Y/N)

Adam küçük bir kahkaha attı.

''Benim için öğrenmek zor değil.'' Dedi ve Arkasını dönüp ilerledi.

 Y/N tedirgin olmuştu korkuyla eve doğru gitmişti.

Eve geldiğinde, elinde şarap kadehiyle televizyonun önünde bağırıp çağıran annesini gördü. Bulaşmak istemedi direk yukarı çıktı ve uyumak için yatağına girdi. Ne kadar uyuyabilirse artık...

..

...

.....

Y/N uyandığında evde hiç bir ses seda yoktu. Normalde annesi sabahları telefonda babasıyla kavga ederdi. Y/N umursamadı... Üstünü giyindi, saçını taradı ve hazırlanınca aşağıya kahvaltı için inmişti... Karşılaştığı manzara...İğrençti. Y/N buz kesildi, olduğu yerde dondu kaldı... Göz bebekleri titriyordu. Gözleri dolmuştu.