Ghost Darling

11.bölüm

İyi okumalar 🌼

Ağlayarak kafamı göğsüne koydum bağırma seslerimin arasında bayan bany'nin bana kendime gelmem için söylediği lafları asla dikkatte almadım zaten şuan dikkate alabileceğim bir durumda değildik

"J-jungkook seni hiç affetmicem asla seni affetmicem beni bıraktığın için senden n-nefret edicem "

Kafamı göğsüne daha çok bastırıp bu dedğiyme inanıp üzülmemesi için sesice fısıldadım

"Y-yalan söylemek doğru değil biliyorum jungkook ben seni çok seviyorum sana çok aşığım jungkook"

Kafamı kaldırıp onun kurumuş dudaklarına dudaklarımı bastırıp geri çekilmedim nefessizlikten ölsemde onun dudaklarında can vermek fikriyle gülümsedim ama ben gülmserken makinenin sesi normale hemşirelerin çığlıklarıyla jungkook'un durmuş kalbi atmaya başladı dudaklarımı ondan ayrıp şaşkınlılşa makinede ki çizgilerin normale döndüğünü görmemle dudaklarımı tekrar ona bastırdım gülümserken birinin kolumu tutup geri çekmesiyle gözlerim karardı .

.
.
.
.
.
.
.
.

Gözlerimi aralayıp bulunduğum yere baktım hastane odasında olduğumu ve yaşanan olayların aklıma gelmesiyle yerimden hızlıca kalkıp kolumda ki serumdan kurtuldum

Jungkook'un bulunduğu odaya girip etrafa baktım onu onun hayaletini görmeyi bekledim ama yoktu yatağa dönüp onun yanına ilerledim

"İyisin jungkook , ama yoksun nerdesin jungkook "

Bir ses bekledim ona dair bir ses ama yoktu ne o sesi nede o görüntüsü yoktu gözlerimi kapatıp eline kafamı koyup gözlerimi kapattım.

****

"Taehyung kalk hadi "

Gözlerimi aralayıp jiminin gülümseyen yüne baktım

"İyi misin tae"

"İyiyim"

"Dinlenmenlisin evine git lütfen kötü gözüküyorsun "

Gözleri jungkook'a döndü

"Hem o iyi yakında uyanabilir bile "

"Biliyorum ama gitmek istemiyorum"

"Bir şey olursa direk ararım sana haber veririm kardeşim git ve dinlen"

Kafamı jungkook'a çevirip derin bir nefes aldım

"Bir şey olursa dire-"

" eğer aramazsam Yoongi bir daha yüzüme bakmasın ,yemin ederim arıcam anında söz"

Ağır hareketlerle yerimden kalkıp elimi jiminin omzuma koyup sıktım yorungunluktan elimi çekip odadan çıktım ,

Asansörden inip çıkış kapısına doğru adımlarımı ilerleticektim ki

"Bay kim "

Bayan bany'nin sesini duyunca adımları durdurup o tarafa döndüm bayan bany gözlüklerini düzeltip beni baştan aşağı süzdü rahatsız hissedip üstüme baktım pijamalarımla ve en önemlisi çıplak ayaklarımla fazla kötü gözüküyordum utanarak kafamı kaldırdım

"Efendim"

"Dün yaptığınız saçma şeyi konuşmamız gerekiyor bence "

"Bayan bany çok korkumuştum ve nasıl davra-"

"Bay kim o çocuk altı yıl önce bu hastaneye getirlidi ve o günden beri komada benim anlamadığım onca yıl nerdeydinizde şimdi gelmiş izinsiz odasına giriyorsunuz bu hastanenin doktoru olabilirsiniz ama o ünlü biri ve gelen geçen giremez o odaya"