TAKINTI(AKEL&SELİM)

Bölüm 3

Şöyle bir etrafınıza bir bakın ya da çevrenize hep acımasız insan görürsünüz,değil mi?

Ya da bana öyle gelmiştir...

Belki de siz haklısınızdır insanlar acımasız değildir dimi?

Sizin tabirinizle.

Hadi ama yapmayın bunu kendinize belki de 3 bölümdür bunu anlatmak istemişimdir.

'İnsanlar ve hayat bazen değil hep acımasızdır.'

Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda nerede olduğumu anlamaya çalıştım,belli bir süre.Her tarafı siyah olan bir odanın içindeydim.Doğrulup etrafıma biraz daha bakınırken aklıma gelen şeyle irkildim.'Birtanem kısmen benim hayatıma hoşgeldin.'Bir dakika ne? Bunu dememi bu cümle değil bir görüntü sağlamıştı.Karşımda Almina ve annem sandalyeye bağlı bir şekildeydi.Kalkmaya çalıştım ama elimdeki kelepçe buna izin vermedi.Yan taraftan Selim gülümseyerek bana doğru geliyordu.Ben de onu görür görmez sanki daha da mümkünmüş gibi yatağın en uç kısmına doğru gitmeye çalıştım ama nafile.

"Ne yapmaya çalışıyorsun sen?"

"Ne yapmaya çalışıyormuşum?"

"Gelme."

"Ama birtanem niye böyle diyorsun ki hem senin izleyeceğin bir gösteri var beraber izleriz diye düşünmüştüm."

"Uzaklaş."

"Hayır birtanem."

"Senden nefret ediyorum tamam mı?Nefret!"

Çenemi tutup,"Sen ne dediğinin farkında mısın ha?Sana daha önce de demiştim ister zorla ister isteyerek seveceksin!"

Son kelimeyi öyle bir bağırarak söylemiştir ki ister istemez gözümden bir damla yaş düşmüştü.Bu durumu gördüğünde ise ben daha ne olduğunu anlayamadan beni kolları arasına alıp beni sıkı sıkıya sarmaladı."Hepsini beraber atlatacağız birtanem hepsini."Ne kolları arasında kurtulmaya ne de çırpınmaya mecalim kalmıştı.

O da bu durumdan istifade edip bana daha çok kollarını sardı.Hiç bir şey yapamıyordum.Belli bir süre öyle durduktan sonra sonunda beni bıraktı.Ona baktığımda ise kapıdaki korumaya işaret vermişti.Hemen koruma Almina ve annemin yanına gelip onları çözmeye başladı.Tam ben konuşacağım sırada kulağıma şöyle fısıldadı,"Bugünlük bu kadar yeter sana.Farklı planlarım vardı ama uslu durdun benim kollarım arasında.O yüzden şimdilik onların işkence çektiklerini görmeyeceksin."

Bunu öyle sakin söyledi ki sakinliğinden korktum.

"Ne işkencesinden bahsediyorsun sen?Yanındayım ya işte. "

"Öncelikle bağırma."