Evin önünde durduk hyunjin hemen fırladı kapıyı açıp hemen lavaboya gittik...bu halleri canımı yakıyordu.. bende odasına gidip bornoz ve kıyafet ayarlayıp lavaboya girdim ve koyup çıktım aşağı indim ve onu beklemeye başladım bir yandanda kendime sövüyordum..eğer hyunjini tek yolamasaydım belki bunlar olmazdı paytak paytak ayak sesleri duydum oraya döndüm hyunjindi boynu kıp kırmızıydı gözleride.. hızla yanına gittim
"Bebeğim noldu!?"
Birşey demedi bianda bana sarıldı tepki veremedim bile sonra karşılık verdim ve saçını sevmeye başladım
"Bebeğim naptın kendine söylermisin..."
"Onun dokundu yerlerimi temizledim ama biraz sert davrandım sanırım..."
Dudağımı dişledim daha sıkı sarıldım ve boyununa ufak bir öpücük bıraktım
"Bebeğim..özür dilerim seni tek bıraktım için.."
Kafasını omzuna koydu omuzumun ıslandığını hissedince ağladığını anladım
"Ağlama bebeğim suçun yok senin..,hadi ressim çiz belki kafan dağılır ha.."
Kafasını kaldırdı ağlamaktan ıslanmış kirpikleri kızarmış burnu yanakları çok tatlı duruyordu gülümsedim oda zorla gülümseyip elimi tutu ve resim odasına geldik
"Bana yeni tuval getirirmisin çalışma masamın üst kısmında bende şu resmi tamamlayım"
Kafamla onay verdim gittim aldım geri geldiğimde elli ve yanağı kıp kırmızıydı güldüm boya olmuştu
"Gel buraya dometes"
Güldü yanıma geldi mendille sildim ve yanağına öpücük bıraktım sonra elini sildim elinede öpücük bıraktım gülümsedi ve tuvali alıp çizmeye başladı onu izliyordum.. okadar odaklanıyorduki resim çizerken...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Butterflies...
Fanfictionresim çizmeyi seven hyunjinin resmindeki kelebeğin aynısını dışarıda görünce yakalayıp daha yakından bakmak ister ama yakaladığında o kelebeğin bir periye dönüşeceğinden habersizdir..
