FUCK ME BABY

1-Sevişsek mi ya?

📖🐱📖

"YA O KODUMUN EHLİYETİNİ SANA BAKKAL MI VERDİ, YÜRÜSENE OROSPU ÇOCUĞU!"

Vitesi ileri attım ve sinirle, zaten borç gırtlağa kadar dayanmıştı. Şirket batmak üzereydi bir de bu orospu çocukları daha da sinirlerimi hoplatıyordu.

"Kodumun malı!" Bu sefer o da durdu ve arabadan inip kapımın önüne geldi, camıma tıkladı.

"Aç camı aç!" Sinirle derin bir nefes verdim ve ona baktım, camımı indirdiğimde bana baktı.

"Sen hayırdır, ne el kol yapıyon?!"

"Sen ne diye ehliyeti bakkaldan alıyon!" Arabadan bende indim bu sefer ve sinirle karşımdaki adama baktım.

"Bak kardeşim, zaten sinirliyim dalarım sana he!"

"Yiyorsa dal, orospu evladı!" Tam suratının ortasına yumruk atacaktım ki, aramıza giren turuncu kafalı biriyle durduk.

"Beyler sakin olun."

"Sen karışma." dişimi sıkarken karşımdaki herife dik dik baktığım sırada.

"Evet karışma," dedi karşımdaki salak herif. "Ben bu herifi bir güzel benzeteceğim, görsün kime bulaştığını. Yerden bitme!" Adamın son dediğiyle büyük bir kahkaha atmıştım. 

"Ne?!" dedim sinirle. "Ne dedin sen?!"

"Yerden bitme dedim!" 

"Sana var ya," asfaltı gösterdiğim sırada eklemiştim. "Bu asfaltı öptürürüm!" 

"Yiyorsa yap!" Sırttım bu sefer ve sert bir yumruk indirdim karşımdaki adama. Yüz üstü yere düşerek burnunu asfalta çarptığında bağırdım. 

"Yaptım!" 

"Bayım sakin olun." Demişti yanımdaki adam beni tutmaya çalışırken, yere serdiğim ise patlayan dudağını tutarak bana baktı nefretle. Ardından arabasına gitti. 

"Korkak piç!"

Daha sonra herkes ayrılmış ve trafik de açılmıştı, bu sefer olabildiğince hızlı gitmek istiyordum. Şirkete gitmeli ve onu kurtarmalıydım, ancak bir kere üst üste gelince durduramıyorsunuz. Her şey zincirleme geliyordu. 

Işıklardan geçtiğim sırada, ergenin birine çarpmaktan kıl payı kurtulmuştum. Ancak o kendini kenara atacağım derken yere amele sümüğü gibi yapışmış ve başını kaldırıma vurmuştu. 

"Shibal!" diye tıslamış ve arabadan inmiştim. 

İnsanlar bizi iplemeyerek yanımızdan bir su akıntısı gibi giderken çocuğun başına çöktüm. Yavaşça kazağının şapkasını çektiğimde bunun bir kız çocuğu olduğunu fark etmiştim, tahmini 17-18 civarı bir lise öğrencisiydi.

"Hey," dedim dürterken. "İyi misin?" 

"Malım ya ben," dedim kendi kendime. "Cidden, intihar et gitsin ya. Ne uğraşıyon!" Ardından kızı dikkatle kucağıma alıp arabaya ilerledim. "Bir de veledin biri çıktı başıma, aferin Yoongi böyle mallıklarına devam et!"

🦋🦋🦋

Aradan haftalar geçmişti, o berbat günün ardından peşimi kötülükler bırakmıyordu anasını satayım. Borç boyumu aşalı çok olmuştu, üstüne üstlük kazık yemediğim yakınım kalmamıştı. Şimdi ofisimde oturmuş saçımı yoluyordum, cidden yoluyordum. Sinirlendiğimde veya gerildiğimde ya tırnaklarımı yer, ya da saçlarımı yolardım.