"Doktor," dedim ameliyathanenin kapısından çıkan doktora heyecanla.
"Yoongi iyi mi?" Doktor derin bir nefes verdi.
"Bunu nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum ama," dedi. "Serumuna," derken zorlandığını fark etmiş ve bağırmıştım.
"Konuşun doktor!" Yutkundu.
"Serumuna alerjik reaksiyon göstereceği bir şey enjekte edilmiş, serumuna yapılan iğne yüzünden alerjik kriz geçirmiş."
"NE?!" diye bağırdım sinirle. "Siz alerji testi yapmadınız mı bu adama?!" Doktor bakışlarını kaçırdı.
"Yaptık, ancak bir şekilde biri iğne yapmış. Ben bu kimyasalların bulunduğu iğneleri çöpe götürmesi için bir alt görevliye vermiştim, ancak nasıl Bay Min'in serumuna yapıldı bilemiyorum." Sinirle ellerimi yumruk yaptım.
"Benim sevgilim sizin elinizdeydi, bu hastaneye güvenemeyeceksek neden burada tedavi görüyor?!" Sessiz kaldı. "Her neyse," dedim sinirle. "Umarım krizi düzgünce atlatmasını sağlamışsınızdır, durumu umarım iyidir." Başıyla onayladı.
"Sadece biraz gerileme ihtimali var," dedi. Sinirle dişimi sıktım.
"Sizi dava edeceğim!" dedim sinirle. Doktor başını eğdi.
"Haklısınız." dedi. "Ancak yine de sizden çok çok çok özür dilemek istiyorum..." Göz devirdim.
"Mahkemede özür dileyin." dedim. "Ve bana Yoongi'nin ne zaman odasına gidebileceğini söyleyin."
"Biraz sonra odasına alacağız," dedi. "Solunumunu rahatlaştırmak için bir makineye bağlı olacak ve aldığı ilaçlardan dolayı dinlendirmek üzere uyutacağız, bir süre olacak sadece. Kısa bir süre." Göz devirdim.
Aradan saatler geçtiğinde Yoona Noona, Jennie, Chaeyoung ve o iki salağın sevgilisiyle birlikte hastane odasının kapısındaydık. Sinirle bir küfür fısıldadığımda kardeşim elini omuzuma attı.
"Sakin ol." dedi. "Olacağı varmış olmuş, bu kadar gerilme." Dişimi sıktım.
"Kes sesini." dedim kollarımı göğsümde bağlayıp bakışlarımı kaçırırken. Sinirle derin bir nefes verdi.
"Mutsuz olmasaydın," dedi sinirle. "Çoktan dövmüştüm seni." Jane gözleri doluyken hıçkırdı.
"Ben biraz hava almaya çıkacağım." Kendi derdimizden Jennie'yi unutmuştuk.
Jennie'nin peşinden yolladım kardeşimi, ardından Yoongi'nin baş ucuna oturdum.
"Sevgilim," dedim saçlarını okşarken. "Sana bunu yapanı bulacağım, bulacağım ve söz veriyorum anasını sikeceğim." Arka cebimdeki telefonu çıkarttım ve rehbere girdim.
Jeon Jungkook'a tıkladım ve arama tuşuna bastım. Ardından kulağıma götürdüm.
"Vay vay vay," dedi gevşek sesi. "Kitty Gang, sen beni arar mıydın?" Sert bir sesle konuşurken düzelttim onu.
"Park Jimin." dedim. "Adım Park Jimin, Jeon Jungkook."
"Oh doğru," dedi. "Sevgilin, sana Jimin diyordu değil mi?"
"Bana yardım etmelisin." Alayla kıkırdadı.
"Şaşırmadım." dedi.
"Taehyung'un yeni numarasını veririm."
"Şu an olduğun hastanenin kapısındayım." Sırıttım Yoongi'nin saçlarını karıştırırken.
"Birazdan söyleyeceklerim biraz çılgınca gelebilir," dedi. Kaşlarımı çattım.
"Bu da ne demek?"
"Şey," dedi. "Siyah giyinimli adamlar geldi ve kardeşine Kitty Gang'ın kim olduğunu sordu. Chae de abim deyince, şu an ikimiz de bir mahsendeyiz." Gözlerim fal taşı gibi açılırken ayağa kalktım.
