Bir çok akarsu var zihnimde
Her birinde farklı bir çocuk yüzüyor
Boğulmalarını istemiyorum
Saatlerce yüzüyorlar
Yoruluyorlar
Yardım istiyorlar
Onlara koşuyorum
Koşuyorum ama hep aynı yerdeyim
Sanki bir daha hiç uyanamayacağımı sandığım rüyalarımdan birinin içinde gibi hissediyorum
Zihinimi kontrol etmek güç gelmeye başlıyor
Halbuki yöneten hep ben değil miydim?
Tekrar tekrar deniyorum koşmayı
Ağlayan sesleri geliyor kulağıma
Sular bile yardım istiyor onlar için
Her şeyi duyuyorum
''Sen de gel'' diyor en güzel sesli çocuk
Birden tüm kontrolumu yeniden kazanıyorum
''Ben de geliyorum''
Ve boğuluyorum
Hep birlikte boğuluyoruz
Yeni düşüncelerle birlikte dirilmek üzere
