Metanoia

3 - Her Beyin Bezelyeden Büyüktür

Atlattığım olayın üzerinden bir ay kadar geçmiş okullar açılmıştı.Ben hariç herkes unutmuştu olayı,işleri güçleri yok benim salaklığımı düşünmeyeceklerdi ya tabii.

İnternetten araştırdığım kadarıyla bazı gebelik belirtileri gösteriyordum ve Hoseok hyung da bunun farkındaydı.Benim haberim olmadan doğum uzmanından randevu bile almıştı.

"Hyung eminim buna gerek yok ben öğrenmek istemiyorum lütfen eve geri dönelim."Taksi beklerken belki de son kez yalvardım hyunguma,ama işe yaramayacağından emin bir şekilde.

"Jimin lütfen kuzucuğum ısrar etme,içimizde kalmasın boşu boşuna üzmeyelim kendimizi.Hem ayrıca böyle bir şey varsa da üzülmeyiz ki niye üzüleceğiz çok da güzel olur hem."

"Ama hyung Yoongi istemezse,başkalarının haberi olursa,ya almak isterlerse,ya ben istemezsem,doğarsa ve bakamazsam,doğmadan bakamazsam.Hyung kafam çok karışık hazır değilim öğrenmeye."

"Jimin sinirlendirme beni.Sen öğrenme ben öğrenirim."

"Bebek benim karnımda hyung ben öğrenmeden sen nasıl öğrenecekmişsin."

"Sus ve âna ayak uydur."Ve bu beni son kez susturuşu oldu kliniğe kadar ne o konuştu ne de ben.

Vardığımızda Hoseok hyung taksi şoförüne parasını ödedi ve cesaretlenmem için elimi tuttu.Geldiğimiz yer bir apartmandı ve dairelerde farklı doktor isimleri yazıyordu.En üst kata çıktık ve açık kapıdan içeri girdik.

"Ah hoş geldiniz,buyurun doktor hanım içeride sizi bekliyor."

Girişteki kadın sevecen bir şekilde bizi karşılayıp içeriye yönlendirdi.İçerideki odalar genişti ve duvarlar çocuk resimleriyle doluydu,içeride mayhoş bir koku vardı.Bu her hastahanede olan dezenfektan kokusu değildi bu çok daha rahatlatıcı bir kokuydu.

"Hoş geldin Jimin ve hoş geldin Hoseok.Ben de sizi bekliyordum."

Kadın sırıtarak konuştu ki ben bu durumda sırıtılacak bir şey göremedim.Aslında kadın güzeldi de,sarışındı, zayıftı yüzü çok narin ve sade duruyordu.

"Hoş buldum canım durum anlattığım gibi Jimin için gelmiştim ama o öğrenmek istemiyor,sadece ben öğrenece-"

"Hayır ben de öğreneceğim,çok istekliyim!"

"Ay kuzucuğum nihayet fikrin değişmiş,peki hemen bakalım da sen bir kez daha fikrini değiştirme."

İçimde zelzeleler oluyordu ama bunun sonu hayra alamet değil gibiydi,zelzele içimdeki kelebekleri öldürüyordu ve ben hiç bir şey yapamıyordum çünkü korkuyordum.Deli gibi korkuyorum ama kaçış yolum yoktu.

"Evet Jimin buraya güzelce uzan ben malzemeleri alıp geleceğim,rahat olun bizden başka kimse burada ne olduğunu bilmeyecek."

Cümlesini bitirdi ve çıktı odadan.Hyung benim yatağa uzanmam için yardım etti ve destek amaçlı elimi tuttu.

"Sakin ol Jimin,ne olursa olsun.Ne olursa...Her zaman yanındayım,bir bebeğin varsa onu sadece taşımak düşecek sana emin ol.Çünkü yanında bir sürü insan var ve bu insanlar seni asla yanlız bırakmayacak."

"Sakin olmayaca çalışacağım hyung."

Doktor elindeki eşyalar ile içeri girdi.Sabahın erken saatleri olduğu için hiçbir şey hazır değildi,bu yüzden kadın alelacele işlerini halletmeye çalıştı.

"Evet tamam Jimin'cim şimdi kolunu biraz aç kanını alalım."

Doktor kanımı aldı ve inceletmek için yanındaki çalışanına uzattırken ekledi;