"မင်းရုပ်ကဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"မသိပါဘူး ဘီလူးသံပရာသီးစားတဲ့ရုပ်နဲ့တူနေလို့လေ"
"ငါစိတ်မတိုချင်ဘူးနော်"
"ဟား....မတိုတာကောင်းပါသူငယ်ချင်းရယ်"
"ကောင်းတာပေါ့ တိုနေရင်မင်းလို ပေမမှီထောင့်မမှီတွေဖြစ်နေမှပေါ့"
"အုန်းသီးကောင်"
ဒီနေ့ ဂျီမင်းတို့ဆီ Yoongi လာမှမို့ သွားကြိုရင် seokjin ကအကူညီတောင်းတာကြောင့် သွာကြိုခြင်းဖြစ်သည်၊ seokjin အကူညီတောသ်းသည်မှ Jimin ကိုသာဖြစ်သည်၊ Jimin ကတစ်ယောက်တည်းမသွားချင်တာကြောင့်ရော ညက သူကို အိမ်ကမောင်းထုတ်တာကို မကျေနပ်တာကြောင့်ရော seokjin နားက ကပ်နေတဲ့ jungkook ကိုအတင်းဆွဲခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်၊မလိုက်ချင်ဘဲ လိုက်လာရတာမို့ သူကို စိတ်တိုနေသည်မှ သေချာပေါက်သိသည်၊ အိမ်ရှင်ကိုပြန်မောင်းထုတ်တဲ့အတွက် နည်းနည်းပညာပြရမယ် ဒီလောက်လေးနဲ့ မကျေနပ်သေးပါဘူး၊ Jimin တစ်ယောက် သူအတွေးနဲ့သူသဘောကျပြီရီနေသည်
"အာ ဘာလုပ်တာလဲ"
hyung အနားမကပ်ရလို့ စိတ်တိုနေပါတယ်ဆို သူကစပ်ဖြဲစပ်ဖြဲနဲ့ဖြစ်နေတာမို့ အမြင်ကပ်စွာ ခေါင်းနောက်ကို အားပါပါ ဖြတ်ရိုက်လိုက်သည်၊အသံကျယ်ကြီးနဲ့အော်နေတာမို့ jungkook သဘောကျသွားသည်၊သူရိုက်တာ တော်တော်နာပုံရတာကြောင့်ဖြစါသည်၊ မနက်တည်းက ကြည်နေတာ သူကို hyungအနားက်ု ပေးမကပ်တဲ့ Jimin ဟာ အခုလဲ သူကို မရ ရအောင်ခေါ်တာ အကျင့်ယုတ်ချင်လိုဆိုတာ သဘောပေါက်လွယ်သည်
"ကြည်မရလို့ ရိုက်တာ"
"မင်းမမေကိုကြည်မရတာလား"
"ငါအမေကို ငါက ကြည်ရတယ် မင်းကိုဘဲ ကြည်မရတာ"
"ကြည်မရရင် မျက်လုံးပိတ်ထားလေ"
"မပိတ်ချင်လိုပေါ့"
"အေး ငါလဲ မင်းကိုကြည်မရဘူး"
မမှီဘဲ ခုန်ခုန်ပြီ လှမ်းရိုက်နေတဲ့ Jimin ကြောင့် jungkook မှ ဗိုက်နားလက်တင်ကာ
ခွက်ထိုးခွက်လန်ရီနေသည်၊တကယ်ဘဲ လူပုစိတ်တိုဆိုတာ Jimin ကိုပြောတာဖြစ်မယ်၊ငါနဲ့တောင် ဒီလောက်အရပ်ကွာနေတာ အကို namjoonနဲ့ဆို ဒီကောင်ဘယ်လောက်များပုလိုက်မလဲ ၊သူခေါင်းကို ခုန်ခုန်ပြီလှမ်းရိုက်နေတဲ့ Jimin ရဲ့ခေါင်းကို လက်နဲ့တွန်းထားပြီး တွေးနေမီသည်၊ထိုခ်ျန်
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ချစ်သောhyung(complete )
Short Storyjinkookလေးအရိုတစ်ပိုင်းပါ ခုမှစရေးမှဆိုတော့သဘောကျမှဖတ်စေခင်တယ် ခုficသည်စိတ်ကူးယဥ်တစ်ခုသာဖြစ်သည်....ပါဝင်တဲ့အရာမှန်သမျှသည်စိတ်နဲ့ပုံဖော်ထားခြင်းဖစ်သည်