Sonunda köy meydanına gelmiştik yol boyu gökhanla tuncayın atışmalarını dinlemiştim
"Komutanım gerçekten size çok ayıp oluyor verin lütfen atıfı taşıyayım ben " dedim ve inanın bu kaçıncı söyleyişimdi ben bile saymadım
"Ahh hayır taşıyabilirim ve lütfen artık sormayı bırakın ben rahatım anlıyorum beni yormak istemiyorsunuz ama bırakın gerçekten çok iyi oldu atıf hem uyusun ağrıları olur onun" dedim adam gerçekten aşırı derecede iyi nazik birisiydi
"Peki tamam bu arada komutanım geldik sizin için muhtarı çağırayım alsın götürsün sizi yürümek zorunda kalmayın boşu boşu"
"Sizde binecekseniz neden olmasın"
"Ahh maalesef ben binemem çünkü araç zaten 7 kişiyi zor alıyor olmaz hatta durun arayayım ben gelsin alsın"
"Olmaz olmaz olur mu öyle şey zaten kalacağımız yer evinizin yanında değilmiydi buyrun yürüyelim"
"Peki ama beni annem öldürecek sizi yürüttüğüm için"
Dedim o ise güldü bu dediğime
"Köylünün bizi bu kadar sevmesi çok güzel birşey ama (kulağıma eğilip )sizin için annenizle konuşacağım" diyip göz kırptı tekrardan eğildiği boynunu kaldırdı Allahım öldüm bittim düştüm yeminle bu adam beni öldürecek
"Peki" diyebildim girdiğim şoktan zorla çıkıp sonrasında ise yola koyulduk
AKALP KOMUTANDAN
Sonunda dik bir yokuşu çıktıktan sonra bir eve gelmiştik yanımda ki daha ismini bile öğrenemediğim kadın kapıyı çaldı kısa süre sonra orta boylarda başörtülü bir kadın çıktı
"Ahh kızım nerde kaldınız ya askerler gelcek hadi hadi kızım bu beyefendiler kim "
"Annecim bu beyefendiler askerlerimiz " diye cümlesini bitirmesiyle kadın hemen
"Kızım ne diye demessin gelin oğlum içeriye uzun yol dan gelirsiniz"
"Teşekkürler efendim " diyip tanyu timi ayakkabılarını çıkarıp içeriye geçti fakat benim kucağımda atıf olduğundan eğilip çözemedim bağcıklarmı bunu fark eden yol boyu beraber olduğumuz kadın hemen eğilip
"Uzatın komutanım çözeyim bağcıklarınızı" diyip ayakkabılarını çıkarmak ta yardımcı olduktan sonra içeriye geçtik
"Kızım asker oğluma odanı gösterde atıfı yatırın gelin"
"Tamam anneciğim" diyip eliyle bana yolu gösterip bir odayı açtı oda beyazla boyalı ve bir askeri üniforma vardı bunu sormak istemedim çünkü bu şehit yakını olanlara verilen üniforma olurdu zaten üzerindeki kan rengide belli oluyordu hemen yere bir döşek attı sonrasında
"Buyrun yatıralım " dedi bende kucağımda uyuyan atıfı yavaşca yatırdım oda ayakkabılarını çıkartıp üstünü örtüp ayağa kalktı
"Buyrun çıkalım" dedi ve önce ona kapıyı açıp çıkmasını sağladıktan sonra bende çıkıp kapıyı kapattım ilerleyip timin ve annesi ve bir kadının daha olduğu odaya geldik
" ee bacım sen adını demedin bize hem tanıt anneni babanı bu hanımefendi kimdir bilelim sizleri" dedi süleyman yani namı değer bilginç ben de kadnın adını merakla bekliyor olduğumdan bu söylediğine çok sevinmiştim kadınsa hafif kıkırdayıp
"Ben ayseren bu kadın annem sevil bu kadın yengem zeynep babam Mert Ali fakat şehit oldu " demesiyle gözleri dolmuştu evet doğru anlamıştım şehitler bizim için çok önemliydi en çokta şehidimizin arkasında bıraktığı ailesi en değerlimizdi bu yüzden hepimiz aynı anda
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yayla Güzeli
Teen FictionKinmiydi onların soluksuz nefes kesici aşklarını yok eden Yoksa İki kalbin birbirine olan güvensizliklerimiydi Sizde varmısınız yayla güzeli ile komutanın aşkına...
