✮𝙏𝙝𝙚 𝙈𝙖𝙣 𝙍𝙚𝙖𝙙𝙞𝙣𝙜 𝘼 𝘽𝙤𝙤𝙠✮

𝙔𝙤𝙠 𝙎𝙖𝙣𝙖 𝙎𝙚𝙫𝙜𝙞𝙡𝙞 𝙁𝙖𝙡𝙖𝙣.

Saatlerce bekledim.

Saat gece 2'ydi.

Hâlâ beklemeye, tırnaklarımı yemeye devam ediyordum.

Bunu fark edince bıraktım.

Telefonuma gelen bildirim sesi ile yatağın yanında duran telefona baktım.

Bir ümit belki Gemini'dır diye telefona hemen baktım.

Ama hayır, Gemini değilmiş.

Telefonu geri bıraktım.

Uyumaya çalıştım.

Yorganı üstüme doğru çektim.

Fourth:Kötü birşey mi yaptım?

Bu düşünceler aklımdan çıkmıyor.

Bitmek bilmiyor.

Kendimi zorladım, ve uyudum.

Sabah, 7 buçuk.

Bugün okul yok.

Ama hâlâ dünden kalma gibiyim.

Yorgun, bitkin, pişman.

Ben uyuduktan sonra yağmur yağmış belli ki.

Hâlâ minik minik yağmaya devam ediyor.

Gemini olsa kesin kitap okurdu bile.

Pff, onu düşünmeyi bırakmalıyım.

Daha doğrusu, bırakmalı mıyım?

Muhtemelen benden nefret ediyordur.

Çok pişmanım, çok.

Umarım beni affeder.

Ama dün, dün onu öptüğüm zaman.

Hayat benim için durmuştu.

Kalp atışlarımı hatırlıyorum.

thismefot:
Gemini ben üzgünüm, sana sormam lazımdı. Gerçekten pişmanım, beni affedebilir misin?

Görüldü; 7.36.
Yazıyor; 7.36.

thismegem:
Boşver.

Sadece boşver, tüm aklımdan geçenlere sığıyordu.

Sadece boşver deme şansım vardı.

Aklımdan geçenleri anlatırsam, geceye kadar bitmez.

thismefot:
Hadi ama, sadece boşver mi?

thismegem:
Sadece aptalca birşeydi, boşvermeliyiz.

"🙃" ifadesi bırakıldı.

Yataktan kalktım.

Aşağı hızlı adımlarla inerek, kapının önünde duran crocslarımı giydim.