Chapter 2

222 31 0
                                    

  ကလေးက ဥာဏ်ကောင်းပြီးတော့ နာခံမှုရှိတယ်။ သူ့အမေဆီကနေ ခမ်းခြောက်မတတ် မစုပ်ယူတော့ဘူး။ ၂ပတ်ကြာပြီးနောက်မှာ ပိန်လှီနေတဲ့ မိန်းကလေးက သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ရွေ့နိုင်နေပြီ။ ဒါပေမဲ့ အချိန်တိုင်း အနားမှာ လူတွေရှိနေတဲ့အတွက် ကိုမာလူနာတစ်ယောက်လိုသာ ဟန်ဆောင်နေရဦးမည် ဖြစ်သည်။

  အကြောင်းမှာ သူမက အရေးကြီးစမ်းသပ်မှုတစ်ခုဖြစ်လို့ တံခါးကို တင်းကြပ်စွာ ပိတ်ထားခဲ့၍ ဖြစ်သည်။ အဲ့ဒီမှာ ပြတင်းပေါက်တစ်ပေါက်လေးတောင် မရှိဘူး။ ဒါပေမဲ့ မျက်နှာကျက်တစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မျက်နှာကျက်ကနေ ထွက်ပြေးဖို့က အချိန်အရမ်းကုန်ပြီး ဒီအဆောက်အဦးရဲ့ ခိုင်ခံ့မှုကိုလည်း သူမ မသိပေ။

  တစ်ရက်မှာတော့ သူနာပြုတစ်ယောက်က သူမအခန်းထဲက iPadလိုမျိုး နည်းပညာတစ်ခု ကျန်ခဲ့သည်။ အဲ့ဒီမှာ သူမအကြောင်း အချက်အလက်တွေ ပါရှိပြီး သူမကို ထိတ်လန့်စေနိုင်လောက်တဲ့ အချက်အလက်တွေကိုလည်း တွေ့ရှိခဲ့ရသည်။

  ပထမဆုံးအနေနဲ့ ဒီနေရာက ကမ္ဘာပေါ်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အဲ့ဒါကို Worlornလို့ ခေါ်ပြီး ဒီက စကားလုံးတွေက သူမအတွက် အရမ်းကို စိမ်းသက်နေပေမယ့် အမီလီယာ အလွယ်လေးဖတ်နိုင်နေတယ်။

  ဒုတိယအနေနဲ့ ရက်စွဲတွေကလည်း စိမ်းသက်နေတယ်။ ကြည့်ရတာ သူမအနာဂတ်ကို အချိန်ခရီးသွားခဲ့တာ။ မဟုတ်ရင်... သူမ အိပ်ပျော်သွားခဲ့ပြီး နှစ်ပေါင်းများစွာကြာပြီးမှ နိုးလာတာ။

  တတိယတစ်ခုက သူမက လူသားဖြစ်ပြီး ကလေးရဲ့အဖေက ဇီယွန်လို့ခေါ်တဲ့ zergတစ်ကောင်။ သူမ မှတ်မိသလောက် zergတွေက လူအရိုးစုတွေနဲ့ တူပေမယ့် ချွန်ထက်တဲ့ အမြီးရှည်တစ်ခု ပါရှိတယ်။ ပြီးတော့ ခေါင်းကြီးကြီးတစ်လုံးရော! အမီလီယာ သူမရဲ့ကလေးက သူ့အဖေနဲ့ တူလိမ့်မယ်လို့ တွေးကြည့်လိုက်တာနဲ့တင် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းထလာတယ်။ သူမ ခဏလောက် စဥ်းစားလိုက်ပြီး ရုတ်တရက် ယုံကြည်မှုတွေ ရှိလာတယ်။ သူမကလေးက အရမ်းကို ချစ်စရာကောင်းလိမ့်မယ် ဘာလို့ဆို ကလေးရဲ့အမေက အရမ်းချစ်စရာကောင်းလွန်းနေလို့လေ။

ငါ့ကလေးတွေရဲ့အဖေက ဂြိုလ်သားတဲ့(MM Translation)Where stories live. Discover now