මේ හැමදාම ස්කෝලේ ඉවර වෙන වෙලාවට වහින වැස්ස නම් කියලා වැඩක් නෑ... අද උදෙන්ම ස්කෝලෙට එන්න උනු නිසා කුඩේ ගේන්නත් බැරි වෙලා.. දැන් ඉදපන්කෝ මේක පායනකල්...
යාලුවෙක් හරි ඉන්නවද බැලුවත් මං ලයිබ්‍රියට ගිහින් එන ටිකට එයාලත් ගෙදර ගිහින්... ම්ම්ම්.... කීයට පායාවිද දන්නෙ නෑ... මං මගේ ක්ලාස් රූම් එකට වෙලා මේක කීයට හරි පායනකල් ඉඳලම යනවා.. නැත්තම් වෙන්නේ සබන් නැතුවම හොඳට නාගන්න..
දැන් ස්කෝලෙ ඉවර වෙලා ටික වෙලාවක් වෙන නිසා ක්ලාස් රූම් ඔක්කොමත් සිකුයුරිටි අන්කල් ලොක් කරලා.. මගේ ඒ බලා පොරොත්තුවත් නැති වෙලා ගියා.. අද මහ අසුබ දවසක්... වැරදි වෙලාවක වගේ එලියට ඇවිත් තියෙන්නේ...
මොනව කරන්නද පායනකල් එලියට වෙලා ඉන්නවා...
මං ලයිබ්‍රියෙන් ගත්තු පොතත් අරගෙන කොරිඩෝව ළඟ වාඩි වෙලා ඒක කියවන්න ගත්තා...
මෙතන්ටත් පින්න එනවනේ.. මං හැදුවෙ මගේ ළඟ තිබුනු හැමදේමත් අරගෙන එතනින් නැඟිටින්න... ඒත් එතනට ආව වැහි පින්න නතර උනා.. මං ඔලුව උස්සලා බැලුවේ මොකක්ද උනේ කියලා...
සර්..
" ජිමින් මොනවද මේ වැස්සේ කරන්නේ??? "
කුඩයක් ගේන්න අමතක උනා සර්.. වැස්ස නවතිනකල් ඉන්නවා..
" ඉතින් මෙච්චර වෙලා මොනවද කරේ??? යාලුවො එක්ක යන්න තිබුනනේ.. දැන් ඉස්කෝලේ ඉවර වෙලත් හුඟක් වෙලා..."
මං මේ පොත් මාරු කර ගෙන එන්න ලයිබ්‍රියට ගියා.. ඒ එන ටිකට එයාලා ගිහින්...
" එන්න මාත් එක්ක බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ළඟට යමු... මේ වැස්ස දැන්ම නවතින පාටක් නෑ.. "
අනේ ගොඩක් ස්තූතියි සර්... නැතිනම් මට කීයට ගෙදර යන්න වේවිද දන් නෑ....
13 වසර වලට මියුසික් උගන්වන සර් ආව නිසා මට ඉක්මනින් ගෙදර යන්න පුළුවන් උනා.. බස් ස්ටෑන්ඩ් එක ළඟටම මාව ගෙනල්ලා ඇරලවලා සර් ආයේමත් ස්කෝලේ පැත්තට ගියා... 13 වසර ළමයින්ට විභාගේ ළඟ නිසා සර්ට අමතර පන්ති ඇති... ලබන අවුරුද්දට අපිත් ඔය කට්ට කන්න එපැයි... ගෙදර යන බස් එක ආව නිසා විභාග මේ ලෝකෙට අදුන්වලා දුන්නු ඒ උත්තමයගෙත් ගුණ හිතින් වයන ගමන්ම මං ඒ බස් එකට ගොඩ උනා...
