BestFriend

17 - Kilig Much

Megumi POV

Nandito kami ngayon ni keito sa sala habang nanunuod kami ng movie. Namiss ko yung ganto. Yung magkasama kaming dalawa. 

Para kang kinakabahan habang katabi ko siya feeling ko nagbablush ako tsaka
.. ah basta !! Para kong kinikilig. Parang iba natong nararamdaman ko for him. Pero hindi pwede, were just friends and im glad kasi mukhang magiging okay na kami.

" Im sorry, gum. " biglang bungad ni keito sa akin.

Napatingin ako sa kanya. Why he say sorry to me?

" For what?" Tanong ko sa kanya.

" Yung hindi ko pagpansin sayo nung nasa parkit lot tayo yung about dun sa kiss, im really --- " i cut him off.

" No, its alright. Look im okay now. Matatahimik din yung mga yun. " Sabi ko sa kanya at kumuha ako sa hawak niyang popcorn.

He smiled at me. I smiled back to him. Sana magkaayos na talaga kaming dalawa.

" By the way keito, alam mo ba kung anong meron between chad and sa sister mo? " tanong ko sa kanya. Actually untip now, hindi ko pa rin makalimutan yung incident na yun. Parang may something sa kanilang dalawa.

Umiling siya. So, its mean wala siyang alam.

" Ohh ... ! Cass is not familiar to me, may kapatid ka pala. " sabi ko sa kanya. Hindi kasi talaga familiar sakin si Cass kasi ang alam ko ang kapatid niya si chloe grace perez.

" Adopted child siya, nung namatay kasi yung kapatid ko, i mean nung nawala ang real sister ko is nag adopt ng bago ang parents ko. " mahabang sabi niya. Napatango nalang ako sa kanya.

Gusto kong sabhin sa kanya ang totoo, pero natatakot ako. Ayoko namang mangialam ako sa buhay nila. Pero natatakot ako sa oras na malaman ni keito na alam ko kung sino ang nawawala niyang kapatid baka magalit siya sakin, baka ako naman ang iwan niya. Hindi ko kakayanin yun. I need to find a way para maayos ang gulong to.

" If you are not busy today, can we go out?  Hang out? Nakakaboring naman kasi dito sa bahay. If you are free? " yaya niya sakin . Gosh ! Niyaya ba talaga niya ako?  Hindi ako tatanggi.

" Sure. Okay lang. Wait there, magpalit lang akong damit. " sabi ko sa kanya tapos umakyat na ako sa kwarto ko. Napangiti na lang ako.

------------------------------------------------

Nandito na kami ngayon sa mall and naisipan nming mag justdance.

" Keito !! Dito tayo ! Bilis.  " yaya ko sa kanya at hinatak ko na siya. Ang bagal kasi niyang maglakad eh.

Nagjustdance lang naman kami, naglaro at kung ano ano.

" You want to take some picture, dun tayo sa sticker booth. " yaya sakin ni keito habang tinuturo niya yung sticker booth. Tumango na lang ako at pumunta na kami dun.

" Mam, sir eto na po yung picture niyo. Naku!  Bagay na bagay po kayo. " sabi ng sales lady samin. Napangti na lang ako at napansin kong walang reaksyon si keito.

" Pwede po ba naming idisplay ang picture niyo? " tanong neto habang nakangiti pa.

" Yes, pwede " maiksing sagot ni keito at umalis na kami.

" Thank you mam, sir ! " sabi niya hnggang sa tuluyan na kming umalis.

" Let's eat ! "

" Sure ! " sagot ko kay keito at pumunta na kami sa kakainan namin.

" I miss this! " sigaw ko habang kumakain kami.

" Ang alin?  " tanong niya.

" Eto, namiss ko yung ganto. Yung masaya tayo. Keito, i want to say sorry. Kasi umalis man lang ako ng walang paalam. I dont know na aalis na kami. Biglaan lang kaya hindi na ako nakapag paalam sayo.  Im really sorry keito. " sabi ko sa kanya.

Gusto ko nang maayos ang gulong ito. I want to forget the past. Ayoko ng masaktan.

" Its okay. Let's just forget about the past.  " maiksing sabi niya.

Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Its really happen?
Wala bang joke dito.

" So, pinapatawad mo na ba ako. " tanong ko sa kanya.

" Yeah, lets be friend again. Again. " sabi niya tapos ngumiti siya sakin.

Friend.

Friend.

Just a friend.

Keep that on your mind, megumi.