Çok büyük bir istekle yazıyorum bu kitabı umarım beğenirsiniz.
İyi okumalar :)
~
Yekta: Tahir abi.
Abim seninle mi? Annem aramış ulaşamış.
Şarji bitmiş sanırım.
Tahir abi:
Benimle, birazdan geliriz Merak etmeyin.
Yekta: Tamam Tahir abi.
Annem sende gel diyor sarma yapmış seversin.
Tahir abi: gelirim yawrum.
Hem seni de görmüş olurum.
Yekta: öleyim istiyorsun /
Görüldü
~
Yekta: off Tahir abi bilerek yapıyor kalbim yerinden çıkacak o olacak ha😿
Bekir: gene napti da kalpten gidiyorsun kuzum?
Yekta: annem sarma yapmış bize gelsin dedi Tahir dedim abi sende gel diyor geliyim hem seni de görmüş olurum
Bekir: aşık bu adam sana demedi deme🌝
Yekta: off Bekir deme şöyle adam beni kardeşi olarak görüyor bilse ona karşı olan hislerimi benimle konuşmaz bile🥺
Bekir: yawrum ya nolcak senin bu halin sende bula bula Tahir abiyi mi buldun sevecek ya
Yekta: kalp bu Bekir öyle istediği gibi seçim yapamıyor. Seçme hakkım olsa onu sevmek ister miydim sanıyorsun
Ya da isterdim bilmiyorum...
Bekir: ya sen düşüncen de bile vazgeçemiyorsun.
Tahir abi de hiç gay tipi yok biliyorsun dimi yektam?
Yekta: yıllarda aşığım ben ona biliyorum nasıl biri olduğunu ve beni asla sevmeyeceğini.
Ama umut fakirin ekmeğidir derler işte.
Kendimi kandırıyorum öyle
😿😿
Bekir: hey
Bunları üzül diye demedim ondan vazgeçmen için dedim.
Yekta: biliyorum ama yapamam işte.
TAHİR ABİ GELDİ. GÖRÜŞÜRÜZ.
Bekir: Ona aşıksın ama abi diyorsun anlamıyorum seni. Görüşürüz.
Görüldü.
~
Bekirle mesajlasirken duyduğum zil sesiyle hemen birşey yazıp telefonu fırlattım. Aynadan kendime bakıp çıktım odadan. Doğruca salona ilerleyip kapıdan içeri girdim. Tüm endamıyla oturmuş babamla konuşuyordu. Ben içeri girince gözü hemen bana değdi gülümseyip babamla konuşmaya devam etti havadan sudan. Bende kendi içimde deli gibi sevinip Tahir abinin oturduğu koltuğa biraz mesafe bırakarak oturdum. Babam televizyon da çıkan haberlere dalınca Tahir abi bana döndü.
"Yawrum nasılsın?"
"İyiyim Tahir abi sen nasılsın?" Yavrum demesi her zaman hoşuma gitsede dediği zaman kendimden geçiyordum neredeyse. "İyiyim bende."
Küçükken hep ona hayrandım başta sadece rol model olarak gördüğüm biridir diyerek pek takmazdim ama bir kaç yıl önce öyle olmadığını anladım. 3 yıldır deli gibi ona çekiliyorum. Başlarda çok utandım çok korktum abimle çocukluk arkadaşılardı, nasıl onu sevebilirim diye çok kızdım kendime onu geçtim ben erkektim o da erkekti bunu abim veya babam duysaydı nolur diye düşünmekten kendimi yemiştim. Ama artık elimden bişey gelmezdi bir kere tutulmuştum ona istesem de ondan vazgeçemedim.
Daha sonra ise duygularımı içime atmaya karar vermiştim şimdiye kadar sadece bekirin haberi var. Onun dışında kimseye söyleyemem. Tahir abi beni kardeşi olarak görüyor biliyordum. Gene de kendimi ondan alamıyordum. Onu uzaktan sevmek yeter diye düşündüm ama bazen o kadar özlem çekiyorum ki. Onunla ufak bir hayal kurduğum da bile gözlerim doluyor.
O beni kardeşi olarak görüyorken ben ona aşığım. Bunu duysa benden iğrenirdi eminim buna. Bu yüzden hep kendime kızıyorum.
Ama ondan vazgeçemiyorum da.
"Hayırdır, nereye daldın sen?" Abimin sesiyle kendime geldim. " yok bişey sınavları düşünüyordum öyle." Bir bakış atıp telefonuna geri döndü.
" hadi gelin mutfağa yemek hazır." Annemin seslenmesiyle hepimiz ayaklanıp mutfağa gittik.
Herkes konuşarak yemeğini yerken ben arada karşımda oturan Tahir abiye bakıp yemeğime geri dönüyordum.
Yemekten sonra çay içip gitti Tahir abi. Keşke biraz daha kalsaydı doyamamıştım ona, hoş, kalsaydı bile sadece bakarak nasıl özlemimi giderebilirdim bilmiyorum. Salonda daha oturmak yerine odama girip kendimi yatağa attım. Uyumaliydim yarın erkenden sınavım vardı.
Tahir abiyi düşünerek gözlerimi kapattım.
~
