Ben aşk nedir bilmem eski kafalıyım.
Bir seni bilirim
Bir de adın geçince sıkışan kalbimi.Atilla İlhan
•••
*Gece birlikte olan Reha ve Vefa yorgunlukla uyuyakalmışlardı. O gece İvan asıl kaçakçılarla görüşmeye gider. Bir depoya varan İvan içeri girmek için deponun önünde bekleyen eli silahlı adamlara üzerinde ki mühimmat ve silahını bırakır. İçeri girebilmesi için içeri haber salan adamları onayı alır almaz İvan'a girmesi için yol gösterirler. Simsiyah bir koridordan geçip en sonunda kaçakçıların yanlarına ulaşan İvan adamların yanlarından ayrılıp kaçakçılara doğru adımlar atar. Onlarında yanına varan İvan selam verip konuşur. *
İvan: Çocuğu otelden kaçırdık. Ardımıza takılan ajanları da hallettik. Hiç bir şeyden haberleri olmayacak, şu an çok meşguller. (Pis gülüşüyle)
"O çocuk bize lazım, efendimize kan lazım!"
İvan: Farkındayım.
"Çocuk nerede?"
İvan: Anlaştığımız üzere havaalanına yönlendirildiler. Sabaha karşı uçakları var.
"Güvenli mi?"
İvan: Şimdilik hiç bir sıkıntı yok.
"En kısa zamanda ava bekleriz."
İvan: Mevsimi geldi demek..
"Bizim avlarımızın zamanı olmaz. Bilirsin."
•Otel: Reha ve Vefa'nın odası
*Sabah olduğunda çok pişman olacaklardı evet ve bu gecenin vereceği bir mucize bile olacaktı. Henüz bilmiyorlardı.. 5 saatin ardından güneş ışıklarının pencereden sızıp onları rahatsız etmesiyle, Vefa uyanır. Başında bir ağrı vardı, başını tutarak doğrulmaya çalışır ama tam doğrulacakken çıplak olduğunu fark eder, hızla yorganı üzerine çekip doğrulur yatakta. Başını sol tarafa çevirdiğinde Reha'yı görür görmez büyük bir hüsrana uğrar. *
Vefa: Reha.. (şaşkınlıkla)
*Reha'yı gördükten sonra göz yaşlarını birer birer akıtıp kafasını elleri arasına alır. Reha bir süre sonra hıçkıra hıçkıra ağlayan bir ses yüzünden gözlerini yavaşça aralar. Gözlerini açar açmaz başını tutar o da Vefa gibi. Başı acayip derecede ağrıyor hatta tabir-i caizse çatlıyordur. Üzerinde bir şey olmadığını fark eden Reha ağlayan Vefa'ya döner. Onu o halde görünce anlar gece ne olduğunu. Ve ağzından bir küfür kaçırır. *
Reha: S*ktir..
*Vefa'ya dokunmak ister incitmemek istercesine fakat Vefa çeker kolunu Reha'dan. *
Vefa: Dokunma.. (ağlamaklı bir sesle) Lütfen dokunma!
Reha: (başını eğerek) Çok özür dilerim. Affet beni..
*Reha büyük bir pişmanlık ve üzüntüyle yerden donunu alıp giyer ve yataktan kalkmadan tekrar Vefa'ya dönüp bakar. Tekrar başını eğip yataktan kalkıp banyoya geçer. Banyoya geçerken de telefonunu alır. Banyoya geçer geçmez kendini duşa atar. Soğuk suyu ayarlayıp kaslı vücuduna tutar. Vücudunu yıkar, o sırada ise tek düşüncesi Vefa'dır. Gece yaşadıklarını hatırlamaya çalışır ama aklına hiç bir şey gelmez. Başından akan su soğuk iken o ise suyu kaynar su gibi hisseder. Başından adeta kaynar sular dökülüyordur. Her anlamda.. O yıkanırken araçta oturan Kerem'in bilgisayarına bir bildiri gelir. Bildiriyi açan Kerem gördüğü videoyla adeta başından kaynar sular dökünür. *
Kerem: (şaşkınlıkla izler) Reha.. (ekranı kapatır hemen bilgisayarın) Bu nasıl olur? (Ağzını eliyle kapatır)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teşkilat 🇹🇷
ActionSakın aldanmayın bu dünya geçicidir.. Kahramanlar kod isimle yaşayıp gerçek isimle defnedilirler. "Mutlu bir hayat olanaksızdır; bir insanın başarabileceği en iyi şey, kahramanca bir hayattır." 🇹🇷