Teşkilat 🇹🇷

16- Lacivert

"Korkunun ecele faydası yok!"

Reha: Böyle işte.. (her şeyi anlatmışlardır)

Vefa: Ölen kişi şimdi benim diğer kuzenim mi? Hem de sizin dayınız öldürmüş?

Selim: Karşına böyle çıkmak istemezdim ama evet Kara bizim dayımız. Senin de dayın.. Annenin kardeşi.

*Vefa salonu terk eder Reha da peşinden gider, bahçeye çıkarlar. Vefa ağlıyordur. Reha onu kendine çekip sarılır. *

Vefa: (ağlayarak) Ailemi böyle düşünmezdim. Çok karmaşık her şey. Senin aileni öldüren benim dayım! Düşüne biliyor musun!?

Reha: Ailelerimizin katili aynı kişi sevgilim. Ağlama nolursun.
Her şeyi çözeceğiz, inan bana.
(Göz yaşlarını siler karısının)
Üşüyeceksiniz hadi içeri geçelim.

*İçeri geçerler ve Selim karşısına otururlar. *

Kerem: Dayınla görüşecek misin?

Selim: Suratını bile göresim yok.
Kardeşimin katiliyle aynı havayı solumaktansa..

Reha: (lafını keser) Bir plan yapmalıyız Selim.

Selim: Nasıl bir plan?

Reha: (anlatmaya başlar) Dayından uzaklaşma sanki haberin yokmuş gibi davranacaksın.

Selim: Bunu yapamam.

Kerem: Kardeşinin katilinden öcünü almak istiyor musun?

Selim: Kim istemez ki?

Kerem: Tamam o zaman dişini sıkacaksın ve dayının yanında casusluk yapacaksın.

Selim: Peki beni de ortadan kaldırmak isterse?

Reha: Her şey kontrol altında ilerleyecek. Biz seni gözetleyeceğiz. Her adımın takip altında olacak. Merak etme.

Selim: Tamam.

Özge: Selim nerede kalacak?

Reha: Bu gece bizde kal Selim. Hepimiz burada kalalım. Şu an hiç bir yer güvenli değil.

*Selim başını "tamam" anlamında sallar ve sonrasında sessizce oturan Vefa'ya çevirir bakışlarını. İçinde bir burukluk vardır. Kuzenine nasıl davranacağını bile bilmiyordur. Düşüncelerine dalmışken bir süre sonra akşam olur. Vefa ve Özge mutfakta tabakları hazırlarken Özge Vefa'nın durgun olduğunu fark eder ve şefkatle arkadaşına yaklaşır. *

Özge: Vefa? (Şefkatle) İyi misin?

Vefa: Hıhım. I-iyiyim..

Özge: Durgun gibisin?

Vefa: Y-yok gerçekten iyiyim. (Elinde tabaklarla) Neyse ben tabakları masaya götüreyim.

*Elinde tabaklarla mutfaktan çıkar ve tam masaya yaklaşmışken biraz başı döner. Ve o esnada Selim yanına gelip tabakları ellerinden alıp masaya yerleştirir. *

Selim: İyi misin?

Vefa: (yutkunur) İ-iyiyim. Sağ ol.

Selim: Şöyle otur istersen. Pek iyi görünmüyorsun.