The Daughter of a Billionaire. ♥ (On going series)

Chapter 5. *The bad boy's past*

Hi. Salamat talaga sa mga nag vovote and comment dito. I really appreciate it. >:D< If you want a dedication, just comment below. *u*

---------------

Chapter 5

 Mia's POV

Yes! Another week is yet to arrive. And papasok narin si Steven sa school kasama ko!  \(^◡^)/ Nagmamadali akong pumunta sa kwarto niya para makita kung naka uniform naba siya, pero pag dating ko dun, naka upo siya sa sofa, naka patong yung paa sa lamesa, nanonood ng movie, tapos kumakain ng cookies, at nakapang tulog pa! =__=

"Uwaaa! bakit hindi ka pa naka bihis!??" sigaw ko agad sakanya. Nagulat siya at tumingin sakin sandali pero bumalik na ulit sa panonood niya ng movie. Pumunta ko  sa closet niya at kinuha yung uniform niya. Inihagis ko yun sakanya at natamaan siya sa mukha.

Binato niya yung uniform niya sa sofa. Tapos humarap sakin ng nakaka takot. But I won't be scared of his face! Kaya mo yan Mia. You can kick him on his face whenever you want, so don't be scared!

"ANO BANG PROBLEMA MO?" he shouted and I shouted back.

"IKAW YUNG PROBLEMA KO. MAG BIHIS KA NA OR ELSE MALELATE KA!"

"Stop being a nag! Hindi ako bata kaya pwede ba?! Eh sa ayokong pumasok eh! Bakit ba kasi pinag pipilitan mo pa? Uuwi nalang ako samin at maghahanap nalang ako ng trabaho dahil wala din naman akong mapapala kung papasok ako!!"

"BAI CHI! At anong makukuha mong trabaho, ha? Makikipag pustahan ka na naman sa underground X? Yun ba yung pangarap mo sa buhay?! Alam mo ba kung bakit pinag pipilitan ko pa? Dahil alam kong balang araw, magbabago ka. Gagraduate ka. Magiging professional ka. Naniniwala ako sayo at sa pwedeng maging ikaw. Alam mo bang ang dami daming gustong mag aral pero hindi sila nabibigyan ng pagkakataon?!"

*A/N: Bai chi - means idiot 

"Bakit, pag pumasok ba ko, makakapag aral din sila?!" I stared at him for a moment, then suddenly, tears stream down my face when I heard what he said. He is such an asshole! I don't even know why I'm crying. Nakatitig lang siya sakin habang umiiyak ako. I wiped my tears away and tinitigan ko rin siya.

"Hindi. Pero sana ikaw, pahalagahaan mo yung chance na meron ka. kasi sila, wala." pinunasan ko yung mga luha ko at lumabas na ng kwarto niya. Bumaba na ko at nakita ko yung mga body guards and maids na nag aantay. Bago ako sumakay ng sasakyan, tinignan ko muna yung window ng kwarto niya. Papasok kaya siya? I hope so. Alam kong kaya niya pang mag bago. He has to change for the better. And I believe he can.

.

..

.....

..............

.....................

Dumating ako sa school sa sobrang tamlay na mood. May mga bumabati sakin na classmates ko, pero nginingitian ko lang sila ng pilit. Nung makarating ako sa room namin, lumapit agad sakin si Dana and Chynne.

"HI MIAAA! We missed you during the weekend!!" (◠‿◠) masigla nilang bati sakin, pero nginitian ko lang din sila ng pilit. Umupo sila sa harap ko at tinignan lang nila ko.

"Mialala! bakit ka sad? May problema ba? Anong nangyari sa operation: Bad boy to good boy?!" nag aalalang tanong ni Dana.

"Oo nga Miachi! What happened? Hindi kami sanay na malungkot ka." dagdag naman ni Chynne.