ÖNEMLİ KARAR

1.1K 54 2
                                    

Evden çıktım.

"Hastanede yanındaydım.Ona ben göz kulak olmuştum.Evine ben getirdim.Yanında oldum.Sürekli.Onu çok seviyorum.Betül'ün dediğine göre bir defileleri varmış.Tamam!Kararımı verdim! Ona defile gecesi açılacağım.Duygularımı tamamıyla ona anlatacağım.Çok geç olmadan onu sevdiğimi söylemeliyim.Aslında geç bile kaldım.Neden ona daha önce açılmadım?!" diye düşünürken yada şöyle söyleyim kendimi cezalandırırken merdivene çöküp kalmıştım."Bahar bu haldeyken onu burada bırakamam.Hemen evime götürmeliyim." Bahar'dan zorla aldığım anahtarı cebimden çıkardım ve eve girdim.

"Hadi bakalım küçük hanım gidiyoruz." Bahar odada yoktu! Nerede olabilir ki?! "Bahar! Neredesin?!"

İçerideki odadan cam kırılma sesi geldi! Hemen odaya koştum.Bahar duvara tutunmuş,başını tutuyordu! Yerde kırık bir vazo duruyordu! Neler olmuştu burada?!

"Bahar! İyi misin?!" derken koluna girdim.Yürüyecek halde değildi.

"Kendimi iyi hissetmiyorum Rüzgar.Bir anda başım döndü, dengemi kaybettim.Kolumda vazoya çarptı." Çok zor konuşuyordu.

Hemen kucağıma aldım ve yerine yatırdım.Yüzünde hafif bir gülümseme oluştu.O sevimli gamzeleri yüzünde belirdi.Gamzelerini sevdiğim.

"Daha iyi misin?"

"Biraz başım dönüyor ama iyiyim."

"Tamam ben sana bir bardak su getireyim." dedim ve mutfağa yöneldim.Bir bardak su götürdüm.Biraz içti.

"Teşekkür ederim."

"Çantanı hazırlayalım.Seni evime götüreceğim."

"Şey sana zahmet vermek istemem."

"İtiraz istemiyorum.Geleceksin." dedim hafif gülümseyerek.

"Of Rüzgar." dedi o tatlı gülümsemesini yaparak.

"Gidiyoruz." dedim kesin bir dille.

"Tamam ama biraz bekle çantamı hazırlayayım."

"Tamam biraz hızlı ol ama kendini de yorma."

Odaya gitti ve hazırlanmaya başladı.On beş dakika sonra yanıma geldi.Kocaman bir çantayla yanıma geldi.Hemen koştum ve elime aldım çantayı.

"Kendine biraz dikkat et!" dedim.Çok korktum ona bir şey olacak diye.

"Rüzgar iyiyim işte." dedi ama yüzünü biraz buruşturmuştu.

"Emin misin? Doğru söyle." dedim.Biraz ısrardan sonra;

"Aslında kendimi pek de iyi hissetmiyorum."

"Bahar doktora götüreyim mi seni?"

"Hayır Rüzgar.Biraz ilaç alsam düzelirim." dedikten sonra ilaç getirdim.İlaçlarını aldıktan sonra;

"Tamam gidebiliriz."

Çantasını aldım ve koluna girdim.Arabaya doğru yöneldim.Allah'tan köpeği komşusundaydı.Bahar arabaya oturdu.Ben de çantasını bagaja koydum ve sürücü koltuğuna yerleştim.Evime doğru yol aldık.Dakikalar sonra evime geldik.Bahar'ı arabadan indirdim.Çantasını aldım ve içeriye girdik.

Bahar il beraber koltuğa oturduk.Dakikalarca birbirimize baktık.Biraz daha böyle kalsam kızaracağımdan adım gibi eminim.Hemen mutfağa gittim.Betül'ü aramaya karar verdim.

"Betül hemen konuya girmek istiyorum.Bahar yanımda ve bizim evdeyiz."

"Ne! Bu onun içini çok iyi bir şey."

"Neden onun için iyi bir şey? Betül onun hakkında bir şey mi biliyorsun?"

"Rüzgar bunu söylemek için çok erken biliyorum ama şimdi söylemem gerektiğini düşünüyorum.Bahar senden hoşlanıyor gibi.Tam olarak bana bir şey söylemedi ama ben hareketlerinden anladım."

"Ne! Betül emin misin?"

"Sanırım evet!!"

"Ben kapatıyorum kardeşim sonra görüşürüz!"

"Rüzgar dur zamanı değil!"

"Betül tamam."

"Rüzgar...Ona iyi bak."

Telefonu kapadım.Bugün duyabileceğim en iyi şey bu sanırım.

"Kararım kesin açılacağım ona..."

TEK HECE AŞK (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin