Bölüm 5

161 14 3
                                    

Ve.. Herkesin başı sahneye döndü.

Sanki herkes benim aksime bunu bekliyormuş gibi sahneye yaklaştı. Sahneye baktım. Işıkları yanmıyordu. Sadece ilk çıkan iki kişinin kotlarının mavileri parlıyordu. Birden ışıklar yandı. Ortada uzun boylu bir çocuk vardı. Gitarıyla uğraşıyordu. Galiba şarkı söyleyeceklerdi.

Kafamı çevirip çevreme bakındım. Kızlar sahneye yiyecekmiş gibi bakıyorlardı. Kimdi bu çocuk? Merak etmeye başlamıştım. Kimdi ki bu kadar insan, bu kadar kız hayranlık duyuyordu.

Daha yakından bakmak için oturduğum yerden indim. Yaklaştım. Kalabalığı zorla yararak yaklaşabildiğim kadar yaklaştım. Şarkının sesi duyuldu. Yeterince yaklaşmıştım ama yüzünü göremiyordum. Sahne loştu. Sadece birkaç tane led lambayla aydınlatılıyordu. Bu o gece bayılmadan önce duyduğum sesti. Bu sesi sabah gördüğüm odada da duymuştum. Bu o muydu? Beni kurtaran adam mıydı?

Sahneye baktım. Gözleri parlıyodu. Sesi çok güzeldi. Rahatlatıcı ve huzur vericiydi. Oturduğum yere geri döndüm. Gözlerimi kapattım ve dinlemeye başladım. Bu sesi ömrüm boyunca bıkmadan dinleyebilirdim.

Ensemde bir nefes hissettim. Alkol kokuyordu. Hızla arkama döndüm. O kadar yakındı ki biraz geri çekilme isteği duydum.

Karşımda yakışıklı bir çocuk duruyordu. Gözleri ela rengindeydi. Saçları ise gözleriyle neredeyse aynı renkti diyebilirim.

Yanımdaki tabureye oturdu.

'' Selam. Ben Mert.'' Uzun bir sessizlikten sonra sigara pakedini çıkardı. Kendisi içinden bir tane aldıktan sonra bana uzattı.

''Sigara kullanmıyorum.'' Bu yaşıma kadar ağzıma ne sigara ne de alkol sürmüştüm. N e tesadüf ki şimdi bir barda yaşıyorum.

'' Israr ediyorum. Bir taneden bir şey olmaz. ''

Dayanamadım ve içinden bir tane aldım. Nasıl olduğunu merak ediyordum. Babam içiyordu. Adını Mert olduğunu öğrendiğim çocuk barmeni çağırıp

''Bir viski '' dedi ve bana döndü. '' Bir şey alır mısın? ''

'' Hayır. Teşekkür ederim. '' dedim. O ise barmene

''İki viski oldu'' diye seslendi. Benim düşüncelerimi,söylediklerimi umursamayan insanlardan nefret ederdim. Sinirle

'' İçmeyeceğim demiştim.'' dedim. Cevap vermedi.


_Mert'in Ağzından_


Lanet olsun! Sahroş etmeden bu kızı nasıl yatağa atabilirdim kii!! Üstelik piç Gece'nin misafiri olduğunu duymuştum. Bu kızı kaçırmamalıydım.

Gece'yle aramız hep bozuktu. Düşmandık. Ama barın bir kısmı benim olduğu için ( onun kadar olmasa bile) beni attıramıyordu. Benimde işime geliyordu tabi.

Yanında gördüğüm, ilgisi olduğunu duyduğum her kızla neredeyse yatmıştım. Pezevenk bir kızla bir kereden fazla takılmadığı için canını hiç yakamıyordum.

Aslında çocukluk arkadaşıydık biz. Birlikte oynadık,büyüdük. Birgün bakkala gidiyordum. Bunların evinden sesler geliyordu. Kapıları da açıktı. Pencereden içeriye baktım. Babası Gece'nin çocukluk aşkı Yağmur'a saldırıyordu. Gece ise bir şey yapmıyodu. Başka bir odaya kilitlenmişti. Beni görünce yalvaran bir sesle

'' Git abime haber ver. Çabuk'' diye bağırdı.

Dışarı çıktım. Ama yapmadım. Abisini çağırmadım. Gece o zaman bile bize lider gibi davranırdı. Buna sinir olurdum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 21, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GECE'NİN GÜNEŞİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin