रवीना घरी आली आणि नेमकं तिची आई सुद्धा उठली होती.
आई रवीनाला बघून तोंड फुगवून बसली होती.
रवीना आईला बोलायचं प्रयत्न करत," आई तुला चहा करून देऊ का.?"
तरी तिची आई तिच्यावर रागातच होती, घरी असलेल्या मुलींना आई ही सासूपेक्षा कमी छळत नसते..
त्याप्रमाणेच रवीनाचेही हाल होत होते पण बिचारी घर सोडूनही जाता येत नाही आणि हे सल कोणाला बोलूनही दाखवता येत नाही, अशा अवस्थेत जगत होती.
संध्याकाळी रवीना चे वडील दारू पिऊन आले ते दारू पिऊन आल्यावर रवीनाला वाटेल तसं बोलत होते.
बिचारी रवीना त्यांचेही बोलणं ऐकून घेत होती रात्री तिचे बहीण भाऊ अभ्यास करत होते. मात्र रवीनाला रात्रीचा स्वयंपाक करावा लागला. ती स्वतःचे डोळे पुसत कसाबसा स्वयंपाक केला सकाळी तिचे बहीण भाऊ शाळा कॉलेजला निघून गेले..
पण रवीनाला घरीच राहायचं होतं त्यामुळे तिच्या आईने जास्तीचे कपडे धुवायला काढले आणि ते सगळे कपडे रवीना कडून धुवून घेतले.
दुपारी बारा-साडेबारापर्यंत घरची काम आटोपून रवीना जेवण करते, त्यानंतर घड्याळात एक वाजताच तिला श्यामची आठवण आली.
त्यांने आज तिला छतावर खेळायला बोलावलं होतं.
तिने हळूच तिच्या हॉलमध्ये असलेली भावली घेतली, आईला सांगून ती निघून गेली.
दुपारच्या वेळी छतावर कोणीच नसायचं आणि त्यात त्या ते दोघं सिमेंटच्या बांधलेल्या टाक्या त्याच्या आत मध्ये जाऊन बसायचे.
रवीना ने आज फ्रंट बटन असलेला शर्ट स्कर्ट घातली होती.
ती शामला आवाज देताच, श्याम हौदातून तिला आत बोलवतो.
रवीना लगेच हौदात उतरते पण उतरताना तिच्या स्कर्ट गुडघ्याच्या वरती गेला.
शाम तीच्या उघड्या भागाला बघत होता रवीनाने त्यावरती लगेच कपडा झाकला.
रवीना तिची भावली श्याम समोर करत," हे बघ माझी भावली, किती सुंदर आहे ना आणि हा फ्रॉक तिला मी परवाच शिवला."
श्याम त्या बाहुलीला कौतुकाने बघत होता त्यानंतर ते दोघं घर घर खेळ खेळत होते.
रवीना आई झाली तर शाम बाबा आणि त्यांची भावली त्यांचा मूल..
रवीना," श्याम तुला ऑफिसला जायचं ना, मी तुझ्यासाठी डब्बा करून देते.
असं म्हणून ती अवतीभवतीच्या झाडाचे जे पान गोळा करून आणले, त्याचे पोळ्या केल्यासारखं करते आणि डबा करून श्यामला देते.
शाम ते घेताना भावलीला कीस करतो आणि जाताना रवीनालाही कीस करतो.
त्याच्या त्या ओठाच्या स्पर्शाने रवीनाला कसतरीच झालं होतं आणि श्यामला सुद्धा..
दोघांनाही अंगावर शहारे आले दहा पंधरा मिनिटांनी शाम परत येतो,
त्यानंतर तो रवीनासाठी खाऊ म्हणून बोरकुट आणला होता..
रवीनाला बोरकुट खूप आवडायचं, ती ते खाते त्यानंतर श्याम भावलीला बघत रवीना ती भावली रडते, तिला दूध पाजव..
रवीना सुद्धा त्या भावलीला कुशीत घेते आणि स्वतःच्या छातीशी लावते..
त्यानंतर रवीना," अरे रात्र झाली, आता झोपूया असं म्हणून त्या हृदयात गुडघे दुमडून झोपायचं नाटक करते..
शाम, आता तिच्याजवळ झोपतो आणि तो अलगदपणे तिच्या त्या छोट्या गुळगुळीत, गोलाकार, स्तनांवर हात टाकतो आणि स्तनावर हात पडताच दोघांनाही एक विचित्र प्रकारची उत्पत्ती झाली..
रवीनालाही श्यामचा तिथे असलेला हात बरा वाटत होता..
श्याम आता कुतूहल्याने तिच्या त्या भागाला हलकसं दाबत होता..
तो त्या भागाला दाबताच रवीनाच्या तोंडून आहाहाss असे निघत.
श्याम सुध्दा आता कुतूहलतेने त्या भागाला दाबत होता.
रवीना आता सरळ झाली. श्यामने त्याचे दोन्ही हात तिच्या दोन्ही मासंल भागावर ठेवले आणि तो आता त्या दोन्ही भागांना दाबत होता.
आता हळूच तिला बोलू लागला," तुला माहित आहे, माझे पप्पा सुध्दा माझ्या आईला असंच करतात..
त्यावर रवीना सुद्धा म्हणाली माझे पप्पा तरी यापेक्षा भयानक करतात..
शाम तीला विचारत होता," काय करतात ते?" पण रविना त्याला सांगू शकली नाही..
To be continue...
