4

54 4 3
                                    

Anton dün geceden beri düşünüyordu gruptan ayrılmalı mı? Abilerine mi söylemeli Wonbin artık onu korkutuyordu tehdit edilmekten sıkıldı şirkete gitmek istedi ama parmakları henüz iyleşmediği için yurta dinlenmeyi seçti digerleri şirkete olmalıydı en azından Wonbin nin suratını görmiycekti bütün gün Anton canı sıkıldığı için yurdun bahçesini çıkmak istedi temiz havaya ihtiyacı vardı biraz bahçeye çıktığında şans eseri bahçede çiçeklerle ilgilenen Sungchan vardı yanına gitmeye karar verdi

-Günaydın hyung

Sungchan kafasını kaldırdığında tatlı çocuğu görmüştü gülümseyip
"Sanada günaydın Anton" demişti

Anton gülümseyip abisinin yanına çömelmişti
Abisini neden şirkete gitmedi acaba

-Hyung neden şirkete gitmedin?

Sungchan Anton a bakmıştı

-Bahçemle ilgilenmem gerekti sonra giderim diye düşündüm henüz prova için erken

Anton anladım dercesine kafasını salladı Sungchan hyung gerçekten yakışıklı nazik mütevazı biri Anton kolunu kaldırıp abisinin ona bakmasını sağladı yüzüne çamur bulaşmıştı sweat in koluyla çamuru temizledi ve abisine gülümsedi yüzleri yakındı birbirine

Sungchan bian afalasada oda Anton a gülümsemişti Sungchan nın telefonuyla bu ortam bozulmuştu

-Şirkete gitmem lazım Anton parmakların iyi degilde Wonbin den yardım iste oda evdeydi

Anton o an gözleri genişledi elleri titremeye başladı

-Ne hyung sen ne dedin o evde mi sadece ikimiz mi olucaz hyung gitme lütfen

Sungchan garipsemişti

-Neden ki Wonbin sana birşey mi yaptı yoksa

Söylesem mi ki bana son 1 aydır işkence çektirdiğini ama ya gruba zarar gelirse ama acı çekmekte istemiyorum en iyisi söylemek

-Hyung Wonbin hyung bana-

Lafım kesilmişti

-artık git Sungchan ona ben bakarim merak etme

Bahçe kapısının orda kapıya yaslanmış bizi izliyordu hayır hayır olmaz gitme hyung

-peki ikiniz iyi geçinin görüşürüz Anton

Sungchan hyung gitme lütfen tam arkasından gidicektim ki kolumdan tuttu

-Bekle aşık çocuk nereye?

Sungchan hyung yurtan çıkmıştı işte hep onun yüzünden napıcak şimdi bana korkuyorum

"Yürü"kolumdan tutmuş asılıyordu direnmeye çalışıyordum resmen Kolumu koparacaktı tekrar ittildim içeri

Üstüme geliyordu
sweatimi tuttu

-Altına girmekte acelecisin şimdi de bunun için yüzünü mü siliyorsun

Bana birşey yapmasından korkuyordum artık

-Hyung-

-kes!hani dedin ya bana zarar veriyorsun diye sana asıl zararı daha vermedim asıl

Ne demek istedi ki şimdi dur napıyor o hayır

1 saat oldu 1 saatir dövülüyordum çenemden sıkıca tutulup duvara fırlatıldım saçımdan tutuldu yere atıldım tekme ve tokat yedim çenemden kanlar geliyordu artık hem fiziksel hem psikolojik şiddete maruz kaldım "kaltak Anton""erkeklerin altına girmeye bu kadar mı meraklısın""ucube" sus artık abilerimi bu yaraları nasıl açıklayacaktı usta yalancı tabii unutmuşum bu sefer merdivenlerden düştü der kesin

-işte asıl zarar bu Anton anladın mı?
Ne kadar acınasısın kendini koruyamıyorsun senin icin bu hayata iki seçenek var beni sevmek yada beni sevmek hayır deme şansın da yok anladın mı?

Kulağımın dibine girmişti
-Kaltak

Yaşlı gözlerle onu izliyordum bana yandan gülümsüyordu psikopatt

 

Benim ol Anton-WontonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin