" ရှေ့မှတ်တိုင်ဆို ရောက်ပြီနော် မာန် မောင်တို့ဆင်းကြမယ် "
" ဟုတ် "
" ကိုကြီး သမီးတို့လဲဆင်းမှာပါနော်...မသိရင် မာန်တစ်ယောက်ဘဲအသက်ရှိတာလားအောက်မေ့ရတယ်...တကယ်ဘဲ ပိုကိုပိုတယ်.... "
" မားကလဲ သားကမစီးဘူးလို့ပါ "
" အေးလေ မာန်လေးကအခုမှစီးဖူးတာ...နင်တို့ကဘာဖြစ်..."
" အမလေးဟယ်.... တစ်ခွန်းလေးပြေားမိပါတယ်...နှစ်ယောက်လုံးအထိမခံလေးတွေဖြစ်နေတာ...
" မား.ကလဲ... "
" ဟဲ့..တော်ပြီ..လာဆင်းမယ်..."
မမနဲ့ကိုကြီးတို့က ဆိုင်ကယ်နဲ့သွားမလား လမ်းလျောက် မှာလား လို့ အောင်ခန့်ကမေးလိုက်တယ်..
" မာန်လေးဘာနဲ့သွားမလဲ..."
" ဆိုင်ကယ်မစီးချင်ဘူး..."
" အဆို..လမ်းလျောက်မလား."
" ဟုတ်.."
" ငါမသွားဖူးဘူးနော်...ဘယ်သူလမ်းသိလဲ..."
" မမကလဲသားသိတယ်..."
" သေချာတယ်နော်အောင်ခန့်...."
" အင်းပါ... မမရဲ့.."
.......
( အောင်ခန့် ကျေးဇူးနဲ့ လမ်းကို၁နာရီလောက် လျှောက်လိုက်ရတယ် )
"တွေ့လားသားပြောပါတယ်သိပါတယ်လို့...."
" မရောက်ရင်လဲနင့်ကိုလုပ်တော့မယ်... ငါတို့လမ်းလျှောက်တာ ၁နာရီလောက်ရှိပြီဟဲ့..."
" ဟဲဟဲ..မမ ကလဲ.."
." မမ ကမလဲဘူး..လာဝင်မယ်..."
" မား....ဘယ်နေရာသွားမလဲ သစ်တောဘက်သွားမယ်လေ..."
" ဟုတ်..."