third

13 1 7
                                    

Ne?
neyden bahsediyordu?

Anlamamıştım ama hemen aşağıya inmem lazımdı, daha fazla bekletirsem yukarı gelebilirdi.
Telefonunu da alıp aşağıya indim.

"Tut bakalım"

"Teşekkürler yordum seni de"

"Çantanı getirdim sadece hafif zaten, ah bu da telefonun"

"Az kalsın unutuyordum teşekkür ederim"

Telefonunu benden aldığı gibi cebine koydu, hiç açıp bakmadı

Jisung neyden bahsediyordu?
.
.

"Dünün yarısını hatırlamıyorum"

"Halinden belliydi zaten uyuyup kaldın"

"Kusura bakma gerçekten dizinde uyumuşum, baya da rahattı ama senin için değildi muhtemelen"

Bana bakıp üzgün bi surat yaptı
Elimi omzuna atıp saçlarını karıştırdım.

"O surat da ne, gayet rahat uyudum"

Suratını düzeltip gülmeye başladı.

"Tamam tamam, ama yine de belin ağrıyor muhtemelen"

"Yoo gayet iyiyim"

Yalan, deli gibi ağrıyordu. Ama geçirdiğim en iyi akşam olduğunu değiştirmiyordu.

"Tamam öyle olsun"

"Şey soracaktım"

"Evet"

"Okula gelmeye devam edecek misin artık sınavına da az kaldı, mesela Jisung gelmiyor sanırım artık 1 haftadır görmedim hiç"

Jisung lafını geçirmem lazımdı ki bir şeyler öğrenebileyim.

"Mhm, sınıftan neredeyse kimse gelmiyor zaten rahatca çalışabiliyorum"

Jisungdan bahsetmedi.

"Güzel, o zaman çıkışlarda kütüphaneye birlikte gitmeye devam edebiliriz"

"Tabii ki, hergün gidiyoruz zaten"

Mutlu mutlu konuşuyordum ama o mesaj aklıma takılmıştı. Neden böyle bir şey söylemişti ki?

"Okula gelmediğim gün olmaz diye düşünüyorum ama gelmeyeceğim gün olursa haber ederim sana"

"Tamamdır sıkıntı yok ben her gün sınıftayım zaten devamsızlık hakkım kalmadı, devamsızlık yaparsam sınıfta kalırım"

Yüzüme sinirli sinirli bakıyordu, kafamı kaşımaya başladım.

"Okulu ekersen böyle olur, şimdi hasta olsan bile okula gitmek zorundasın"

"Olabilir, napsaydım ya, Chan'ın yüzünden oldu hep"

"Her zaman içmeyin sizde, alkolik"

Dediği laf suratıma şu zamana kadar karşılaştığım en ağır rüzgardan bile sert çarptı, evet alkoliktim. Ama bir anda yüzüme böyle söyleyince annemin babamla ettiği kavgaları anımsattı.
Sustum bir şey demedim.

"Hyunjin?"

"İyi misin? Özür dilerim ağır konuştuysam"

"Ah hayır, ne özürü sadece biraz başım döndü yorgunum sanırım"

Kafamı kaldırdığımda evine geldiğimizi gördüm.

"Ah gelmişiz, ben burdan döneyim"

Duraksadı ve beni bir anda kendisine çekti.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Dec 10, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

gökyüzüm / hyunhoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin