Sabahın çok erken saatleriydi ve yataktan kalkamamıştım. Annemin yüksek ve tiz sesi ile
"Lavis artık uyan iş görüşmeni kaçıracaksınn"
İş görüşmesi mi? Ah evet iş görüşmem vardı. Hışımla yataktan kalkarken ayağım halıya takıldığı için odamda parende atmıştım...
İş görüşmesinden pek umutlu ayrılamadım yine klasik sizi arıyacağız dedikleri için umudum yoktu yakın zamanda taşınmam da lazım çünkü aile evinde bir süreye kadar kalabiliyor insan.
Yolda yürürken bir taksi bulur öyle giderim umuduyla yolda taksi varmı diye bakarken biri durmuştu bindiğim gibi hemen evin adresini verdiğim taksici biraz hızlı gitmeye başladı bişey demem istemedim çünkü adam kendi işini biliyordur diye düşündüm.
Eve yakın bir yerde taksici gazı köklerken direksiyon hakimiyetini kaybetti...
Ah! Ne oldu böyle başım kafam neden kanıyor, taksici ona noldu lütfen biri ambulans çağırsın.
Kapıyı açmaya çalıştım ama kapılar sıkışmıştı kapının dışından birinin de kapıyı açtığını fark ettim ona yardımcı olabilmek için bende kapıyı ittirdim sonunda açılmıştı.
Her yerim kan içindeydi kapıyı açan kişi beni kendine çekerek dışarı çıkarttı ama ayakta durabilecek mecalim yoktu etrafına bir sürü kişi toplanmıştı taksicinin taksiden çıkarıldığını görmüştüm en son ondan sonra gözümün önü karardı ...
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim
Ne işim vardı burda benim kafam yerinde değildi.
Doktor içeri girdiğinde yumuşak bir tavırla
"Lavis hanım öncelikle geçmiş olsun kazadan sonra tansiyonunuz çıktığı için bayıldınız şuan durumunuz iyi tekrardan geçmiş olsun . "
Herşeyi şimdi hatırladım ama beni buraya getiren kimdi Doktora sorduğum da
" KEREM BEY"
Kerem mi? O da kim öyle birini tanımıyordum bile. Doktor onların birazdan geleceğini söylediğinde kaşlarımı çattım bide bir den fazlalar mı? Kimdi bunlar neyse artık geldiklerinde görürdüm.
Bir kaç dk sonra odaya tanıdık Simalar girdi başta kim olduğunu anlamadım ama tam yanıma geldikleri sıra kim olduklarını gördüm
Bu b-u b-unlar Galatasaray oyuncuları
Kerem Aktüroğlu ve Barış Alper Yılmaz dı.
...
